_____Het galjoen_____
In oktober toerden gasten van Castillomartín, vrienden uit Kassel, door Malaga.
Tijdens deze toeristische tour bezochten we de Santa María de Colón. De replica van het schip waarmee Columbus Amerika ontdekte, lag een week lang afgemeerd aan de kade van de vernieuwde haven van Malaga. Samen met de Nao Victoria en de Galeon Andalucía kreeg dit unieke schip een wervelend bezoek tijdens een promotietour voor de inwoners van Malaga.
Santa Maria:
(Foto: Martin Cuijpers)
Het galjoen:
(Foto: Martin Cuijpers)
En de Nao Victoria:
(Foto: Martin Cuijpers)
Een van de Duitse vrienden was met zijn bedrijf een promotietour aan het plannen voor de ontwikkeling van een nieuw horloge. Via crowdfunding wilde het bedrijf een bepaald bedrag ophalen voor de ontwikkeling en reclamecampagne van het futuristische horloge.
Op een mobiele telefoon werd een foto getoond van het nieuwe merk genaamd "Relax-Watch".
De wijzerplaat van het platte horloge was zwart/grijs, maar in plaats van de bekende wijzers had dit horloge een wazige lijn die langs de rand bewoog, waar normaal gesproken de 12 cijfers zich bevinden.
De cijfers ontbraken en dat maakte dit horloge zo uniek. Dit nieuwe concept zou wel eens een groot succes kunnen worden. Net als het boek "**********".
In de vage lijn zag ik het schip van Columbus langs de rand van de platte aarde bewegen.
(Foto: PICRYL Publiek domein)
In de oudheid geloofde men dat de aarde plat was en dat schepen over de rand kapseisden en nooit meer terugkeerden. De scheepslijn op de Relax Watch bleef echter langs de rand zwaaien en gaf vaag de uren aan. Het idee van de Relax Watch is dat de horlogedrager een ontspannen kijk op de tijd kan ontwikkelen. In onze snelle moderne wereld heeft het horloge zijn leidende positie verloren en dient het meer als sieraad. Iedereen heeft de tijd op zijn mobiele telefoon. De langzame beweging van de persoon die zijn pols draait om te kijken hoe laat het is, is uit het straatbeeld verdwenen…….
(Foto: pixnio.com)
Para dar paso al piso práctico. Cuanto más miraba la línea borrosa, más veía en ella el barco errante de Colón flotando a través del océano infinito. Sin querer, mi fantasía comenzó a funcionar y con entusiasmo dije: “¡Tengo un guión para su comercial Relax-Watch!”.
Ups... eso estaba descartado.
Pero si dices A, también debes decir B.
Así que aquí está la edición "**********" del video comercial.
Mi fantasía, como siempre, era volver a trabajar horas extras.
RELOJ RELÁJATE
En una llovizna y por la noche, una figura misteriosa emerge de la espesa niebla en un puente (Puente de Carlos, o Karluv Most en checo) en Praga.
(Foto: flickr.com)
El video comienza con la música introductoria con violines como en “La Cámara” de Lenny Kravitz.-enlace- La Cámara - Lenny Kravitz https://youtu.be/jAHlQ77lm10El Puente de Carlos cruza el río Vltava, que atraviesa la ciudad medieval, cortando la hermosa ciudad como un cuchillo afilado en una parte inferior y una parte superior.Como en Budapest. Budapest también se cruza, dando como resultado la parte alta de Buda con el castillo y la parte baja: Pest.
(Foto: pixabay.com)
Incluso el nombre Budapest se cortó originalmente por la mitad debido a esto. Afortunadamente, el nombre de Praga es demasiado corto para dividirlo, por lo que Praga sigue siendo Praga. Los edificios del gobierno se encuentran en la parte alta de Praga y cerca se encuentra una auténtica calle medieval.
(Foto: columbusmagazine.nl)
Pero primero volvamos a la historia...
Se puede escuchar un tictac en la densa niebla. El golpeteo se vuelve más fuerte y de repente aparece esta sombra. La persona misteriosa no es una persona ordinaria. Uno se da cuenta de los contornos de un gran sombrero.¡El sonido de tictac es causado por una pata de madera...! ¡Es un pirata!
(Foto: pixabay.com)
La imponente figura camina medio encorvada, como si llevara sobre sus hombros toda la niebla del mundo entero. Mientras Atlas lleva el mundo entero sobre sus hombros, el pirata avanza en la oscuridad de la noche.
Su rostro está oculto por la postura encorvada y su gran sombrero.
El típico garfio pirata cuelga de la parte inferior de su capa.
Los piratas usaban su gancho para abordar un barco y es por eso que el gancho también se llama gancho de agarre. Al llegar a la calle medieval, abre la puerta de un restaurante y entra.
(Foto: Flickr)
Camina por las escaleras hasta el piso superior de la casa auténtica y hace un sonido cómico golpeando con su pierna de madera la escalera de madera que cruje.
Desde el hueco de la escalera ve su mostrador familiar y se sacude las gotas de su sombrero negro y lo arroja sobre el perchero con un movimiento elegante.
(Foto: Piqsels)
Recién ahora su parche en el ojo se hace visible………..
(Foto: pixabay.com)
“¡Hey………….Columbus!” grita una voz de mujer desde el área del pequeño restaurante.
El pirata mira sorprendido y ve a cinco damas encantadoras sentadas en la mesa más larga.
Acto seguido, la voz femenina fue acompañada por el:”Heeej……..Columbus” de otra “hermosa” de la compañía femenina. "Columbus, ven y siéntate con nosotros" y le indicó al pirata que se acercara y se sentara entre ellos. Entonces, el pirata aparentemente se llamaba Colón, o al menos se llamaba así.
La figura alta conjuró una sonrisa seductora en sus labios.
Con su mano buena (no la mano con el gancho) les hizo un gesto a las bellezas de que primero pidió una cerveza en el bar. Estaba sediento.
(Foto: Wikimedia.Commons)
Tomó un gran trago. Taza en mano, caminó hacia las salpicaduras que esperaban. Después de saludar relajada (¡relajada!) a cada dama con su habitual beso en la mano, se sentó y miró a las modelos a los ojos una por una.
Su velada no pudo ser mejor.
Una serie de ojos brillantes se sentó en la mesa...
Dos pares de ojos gris claro, que son extremadamente raros...
(Foto Pixabay de Pexels)
un par de ojos verdes... que ciertamente son igual de raros...
un par de ojos celestes…………
(Foto Molly Champion de Pexels)
y finalmente un par de hermosos ojos marrones oscuros...
(Foto Jennifer Enujiugha de Pexels)
Volvió a tomar un largo trago del licor de cebada de color amarillo dorado y dejó que tanta belleza se hundiera.
Sin embargo, no tenía mucho tiempo para eso. Una de las muchachas de ojos oscuros rompió su hechizo y dijo con voz suplicante: "¿Vas a contarnos otra historia esta noche, Colón?"
Las otras jóvenes se sentaron asintiendo con la cabeza "Sí" en acuerdo. Viste a Colón pensando profundamente y tomó una barra doble de la bebida alcohólica. "Está bien...", dijo. Como un levantador de pesas inhala profundamente por su esfuerzo, Colón bebió un gran trago de cerveza.
“Cariño”, llamó a la camarera y le mostró su jarra de cerveza vacía.
(Foto: pixabay.com)
En poco tiempo, el filibustero tenía la próxima jarra de cerveza en la mano y comenzó.
Todas las jóvenes se acercaron.
“¡En mi viaje de descubrimiento a las Indias, sin haberlo sabido nunca, descubrí América por casualidad! En mi época la gente pensaba que el mundo era plano.
Al mismo tiempo, mostró a las chicas estudiosas su Relax Watch plano.
En la Edad Media, la gente pensaba que los barcos volcaban por el borde.
Y la navegación se hacía con la ayuda de todo tipo de complicados instrumentos.
(Foto: Caroline Coenen)
Pero algunos científicos (incluido Leonardo da Vinci) pensaron que el mundo debe ser redondo.
Equivocadamente llamé indios a los primeros naturales, por la palabra Indias.
(Foto: Picryl Public Domain)
Su audiencia femenina colgó sus labios y escuchó atentamente.
Pausa… ¡tienes que beber brevemente!
(Foto: pixabay.com)
Colón se limpia el bigote y continúa.
“Mira, aquí en la esfera de mi reloj ves mi barco, balanceándose como una línea borrosa sobre el ancho Océano Atlántico.
(Foto: píxeles máximos)
Tienes que recordar que en aquellos días solo se podía navegar cuando había viento”.
(Foto: píxeles sin procesar)
Colón bebió rápidamente… pero una de las chicas lo interrumpió con: “Aburrido…..Colón….¡Aburrido!
Más bien cuéntanos una historia diferente… ¡Cuéntanos la historia una vez más, cómo obtuviste tu pata de madera, tu parche en el ojo y el gancho!”
“Sí…..Sí….Sí…” gritaron los demás al unísono.
“Está bien….., ¡aquí viene…..!” y Colón se acercó a sus amigos.
“En mi viaje de descubrimiento a América, mi barco Santa María se vio atrapado en una violenta tormenta.
(Foto: Martin Cuijpers)
El barco golpeaba las gigantescas olas y vi el nido del cuervo golpeando las enormes olas en la altura.
Con un gran giro, la cofa del cuervo golpeó las olas a la izquierda (babor) y luego, con un silbido, las agitadas olas a la derecha (estribor).
El agua salada del mar me azotaba la cara con poderosas ráfagas. Nunca había experimentado una tormenta así.
(Foto: Flickr)
Unos hombres y yo nos colgamos con todas nuestras fuerzas del timón (Pinzote en español. Y en inglés: whip staff) de la Santa María.
(Foto: Martin Cuijpers)
Antes de que aparecieran los volantes más famosos......
(Foto: Martin Cuijpers)
.......los timones se accionaban por medio de una pértiga, que funcionaba como una especie de palanca en medio de la cubierta.
El “Pinzote”, como se llama este poste, lo operaba generalmente una sola persona, pero en esa noche oscura necesitábamos más hombres para hacer el trabajo infernal.
(Foto: Martin Cuijpers)
Después de una feroz batalla contra los elementos, pensamos que lo habíamos logrado cuando una poderosa ráfaga de viento final agrietó el mástil más alto y lo rompió.
Con un ruido ensordecedor, el mástil cayó sobre la cubierta y aterrizó justo en la parte inferior de mi pierna...
¡Mierda...! Después de la cirugía de emergencia, todo lo que quedaba por hacer era esperar una pronta recuperación.
Pero luego el escenario de pesadilla entró en juego para todos los marineros.
Debido a la falta de higiene en los antiguos barcos, después del escorbuto, la inflamación de una herida fue la causa de muchas muertes. Mientras el navegador no se encendiera, no había nada de qué preocuparse.
Pero si tenía fiebre, estaba jodido. La herida comenzó a ulcerarse y, en la mayoría de los casos, el marinero normalmente tosco estaba condenado a una muerte dolorosa.
Por ejemplo, si la herida estaba en el abdomen, el médico del barco no podía hacer nada más por el desafortunado.
En mi caso, continuó Colón, la inflamación estaba en la parte inferior de la pierna. Cuando el médico del barco notó los primeros signos de inflamación, tomó una decisión audaz.
La única posibilidad de supervivencia sería una amputación aguda de mi pierna maltratada.
Después de verter media botella de ron en mi garganta, la tripulación observó cómo el médico del barco comenzaba a cortarme la pierna.
(Foto: pixnio.com)
Entonces así conseguí mi pata de palo…..
Silencio…..
“¡Vaya….!”, suspiraron las chicas….”Qué historia…..pero
¿cómo conseguiste ese gancho de hierro, Colón?” Sugirió la más inteligente del grupo.
“Oh…..esa es otra historia,” continuó Columbus, después de que le diera un tirón a una taza llena.
(Foto: pixabay.com)
Después de un sorbo fresco del agua, viste que el preciado líquido es transportado a través de su garganta a través de su nuez de Adán.
“Mi gancho de hierro es otra historia”, continuó Colón, ¡acercándose a los temas de su afición!
Hipnotizado, miró a los ojos brillantes de las deliciosas monadas en la mesa. “Si tan solo él……” se le pasó por la cabeza…….
“Oh, sí…….¡volvamos a la historia!”, dijo, despertado de sus ensoñaciones.
“Mi anzuelo………..Después de esta violenta tormenta, pensé que nunca volvería a ver algo así. Pero adivinen qué... un mes después, el Santa María estaba nuevamente en medio de una tormenta violenta: un ciclón.
Eso debe haber sido a unos cientos de millas náuticas de la costa de Cuba. Las imponentes olas rompieron el barco en las costuras. El agua salada salpicó la cubierta con una fuerza inconmensurable, no pudimos ver una mano frente a nuestros ojos y la tripulación se aferró a la barandilla aterrorizada.
De repente, un relámpago y un fuerte estruendo. Una inmensa bola de fuego partió en dos el mástil delantero.
Y lo creas o no, la mayor parte parpadeó en la cubierta. Justo en mi mano.
¿Cuánta mala suerte puede tener una persona? Unos tienen toda la suerte del mundo y otros nada más que mala suerte.
En cualquier caso: me pasé la vida con un gancho por esto.
“¡Sooo……!” dijo la belleza de ojos azules; "Qué historia…."
Colón parecía un poco abatido, pero eso se resolvió rápidamente con otro sorbo de la mezcla de color amarillo dorado.
Fief se incorporó y se volvió hacia las encantadoras damas como si quisiera preguntar: "¿Hay más preguntas?"
¡Por supuesto que había más preguntas, arrullo!
“¿Y cómo conseguiste ese parche en el ojo?” el más joven del grupo llegó, más lento de lo esperado: "¿Debes haber estado en una fuerte tormenta...?"
"¡No, en absoluto!" Colón respondió.
Era un hermoso día. El sol estaba alto en el cielo. Me paré al timón de mi nuevo barco, pensando en lo hermosa que era la vida de un pirata.
Hasta donde alcanzaba la vista, vi los hermosos colores azul y verde del crudo nivel del mar y escuché las gaviotas sobre mí.
(Si un marinero había visto gaviotas, sabía que debía estar cerca de tierra).
Me di cuenta de que estos son los momentos que más disfruta todo marinero,
dejé que los rayos del sol me dieran en la cara y miré las gaviotas en lo alto del cielo azul.
(Foto: Martin Cuijpers)
De repente, una de las gaviotas se tiró un pedo justo en mi ojo.
El excremento húmedo me quemó el ojo.
(hay amoníaco en la mierda de gaviota)
Reflexivamente me froté el ojo.
Pero se me olvidaba que tenia un anzuelo de hierro!!!!!!!!!!!
Columbus hizo un movimiento giratorio con el gancho en su parche y las damas se rieron a carcajadas…………..
Un sorbo rápido….y Columbus dejó que el placer de sus bellezas se hundiera.
Le gustaba ver caras felices.
Se limpió el bigote nuevamente y continuó: “Pero no te preocupes……..En un lado tengo mi gancho, pero en la otra muñeca tengo mi Relax Watch, como compensación,
“Así es…….” las chicas agregaron al unísono: “¡Y nosotros también……!” y mostraban sus muñecas en el centro de la mesa, como los rayos de un volante.
En el reverso del siguiente reloj hay una imagen de un esmerejón de Ernest Hemingway.
La música de Smokey Robinson se puede escuchar en el fondo del video. La canción Crusin……
Enlace - Smokey Robinson - Crucero - https://youtu.be/WlzY6cWpoMQ
(Foto Ali Pazani de Pexels)
(Publicado por primera vez el 11 de octubre de 2018)
Continuará….
Siempre hablo de predicciones y coincidencias... bueno al principio de este artículo escribo sobre los barcos el "Santa Maria"... el "Galeon Andalucía"... y el "Victoria".
Permítanme hoy... más de 3 años después... me he registrado en El Galeón.
(Foto: Martin Cuijpers)
Por 3 meses o mas.....
Ahora asegúrate de que no me mareo demasiado. Solía estar mareado... y te puedo asegurar que esto no es divertido.
Día 1....(viernes 28 de enero de 2022)
Después de un breve encuentro con la tripulación, se designó mi lugar para dormir... esto todavía se llama el "lugar para dormir", pero comprenderá que esta palabra ya no existe en mi vocabulario a partir de este momento. A día de hoy sólo hablo de mi "jaula".... En español... "camatre" o más usado por los locos del mar bravo: "catre"....
(Foto: Martin Cuijpers)
La tripulación actualmente consta de 21 personas.
(Foto: Martin Cuijpers)
En otras palabras, "camarote".....
La jaula del capitán u oficiales se llama "camarote"
(Ver foto de la habitación del capitán).
Continuará.....
Día 2.... (sábado 29 de enero de 2022)
Bueno... les puedo decir que dormí como un bebé en mi primera noche en El Galeón. El gemido del barco en el oleaje es un poco como el sonido de alguien roncando. Y como estás tan acostumbrado a los "ronquidos" del barco, no te importa si alguien más está roncando.
Continuará....
En 1565, el precioso navegante Pedro Méndez de Avilés fue comisionado por el rey español para navegar con una flota a La Florida. Para expulsar a los franceses que se estaban asentando desenfrenadamente en tierras... que en ese momento pertenecían a la corona española... El capitán Menéndez había sido nombrado gobernador y pionero. Partió en 1565 con más de 1000 hombres. La flota también incluía el San Pelayo del que El Galeon Andalucia es una réplica. Tras una violenta tormenta, Pedro Méndez, quien navegaba él mismo en el San Pelayo, logró llegar a La Florida tras otra violenta tormenta. Fue en el día de la fiesta de Agustín que avistaron tierra y por lo tanto llamaron a la tierra reclamada San Agustín. El ambicioso capitán fundó así la primera ciudad europea en los actuales Estados Unidos.
Continuará.....
Inicialmente, el barco El Galeón está destinado a enseñar a los futuros marineros a navegar.
Pero cuando el Galeón está en el puerto, los visitantes pueden recorrer el barco y el museo, lo más destacado es la cubierta inferior con los cañones.
(Ver dibujo con los nombres de las velas, cabos y cubiertas.....)
Continuará.....
Día 3..... (Domingo 30 de enero)
A las 07.30 se espera que todos estén en cubierta para preparar el barco para el mar abierto. Con rumbo a Cádiz.
(foto de levantamiento del zodiaco)
Hay un enjambre de miembros de la tripulación a bordo... Sin embargo, todavía se me ofrece la oportunidad de subir al nido del cuervo...
(Foto: Martin Cuijpers)
La altura es de 37 metros... Te puedo asegurar que Málaga se ve muy diferente desde esta altura. Mi padre solía tener miedo a las alturas cuando se paraba en una silla de la cocina.
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 4.....(lunes 31 de enero de 2022)
Después de la lección de atar.... Me dijeron el primer dicho que usaban los viejos locos de mar de antaño.... "Vete al Carajo".
Lo que significa algo así como "Camina hacia la bomba..."
E incluso hay tiempo para un curso acelerado de nudos. Bajo la atenta mirada de un experto, me enseñan a hacer los nudos denominados "Ballestrinque" y "As de Guia".
(Ver artículo atando nudos)
_______ nudos de corbata _______
Comience con un lazo en la cuerda. (la palabra española para cuerda es "cabo"..... )
Mis primeros nudos fueron en la fruta como este nudo en esta obra de arte en Huelva.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 5......(martes 1 de febrero de 2022)
_____CADIZ_____
Sobre las 09.00 horas de la mañana, El Galeón entró en el puerto de Cádiz.
Después de un mar en calma y una noche tranquila, fue toda una experiencia ver a lo lejos la famosa cúpula de la catedral....
(Foto: Martin Cuijpers)
Por la tarde decidí ir a conocer el centro de Cádiz.
(Foto: Martin Cuijpers)
El interior de la catedral fue un poco decepcionante... pero la iglesia adyacente fue ciertamente igual de impresionante.
(Foto: Martin Cuijpers)
Las enormes tallas policromadas detrás del altar son realmente impresionantes. El sacristán de la iglesia estaba a punto de cerrar las puertas cuando le pregunté el nombre de esta iglesia. Tuvo la amabilidad de hacer una excepción a la hora de cerrar y me permitió mucho tiempo para admirar las obras de arte en el interior. Mientras continuaba diligentemente con su trabajo de limpieza. La iglesia se llama Santiago Apostal.
Y me sorprendió gratamente ver la "Nao Victoria" junto a El Galeón cuando regresamos al puerto. La tripulación me ha dicho que la semana que viene iremos juntos a Huelva. Para finalmente incorporarse a la "Santa María" de Colón.
Día 6......(miércoles 2 febrero) Hoy trabajé a bordo en el museo. En Cádiz, la población tiene la oportunidad de visitar el imponente El Galeón de forma gratuita. Normalmente una entrada cuesta 7 euros para adultos, 4 euros para niños a partir de 5 años... y 18 euros para una familia con 2 niños. Por la mañana, la cubierta se llenó de escolares curiosos... seguidos por una corriente de adultos igualmente curiosos.
Aprendí algo nuevo otra vez.... la velocidad de un barco es de 7 nudos, por ejemplo....
Bueno... estos nudos se calculan según el número de nudos de una cuerda.
¿Cómo se calculaba la velocidad de un barco en el pasado....?
Se lanzó una cuerda desde la cubierta de popa... con una tabla triangular atada a ella.
(Foto: Martin Cuijpers)
La corriente puso tensión en el tablón y la cuerda. Si la cuerda estuviera tensa... se podría contar el número de nudos.
La distancia entre 2 nudos. corresponde a 0,514 metros de velocidad peligrosa. Debido a que los marineros, por supuesto, no tenían relojes en el pasado... se usaba un reloj de arena.
(Foto: Pixabay)
La cena se sirve todos los días a las 8:00 p. m.... bien... ¿servida...?
Entiendes que con una tripulación de más de 20 personas no se sirve nada. Todos toman su plato de la mesa... y luego lavan su propio plato y cubiertos. Cabe señalar que en casi una semana tuve una comida deliciosa. Una noche la comida sabía incluso mejor que la siguiente. Por supuesto que no es un hotel de cinco estrellas, pero no he comido tan bien en años. Y estoy hablando de más de 10 años. Esta noche veo las gambas y la merluza hirviendo a fuego lento en una sartén en la cocina.
Ver foto Katy....
Día 7..... (jueves 3 de febrero)
Después del primer turno de noche de 02:30 a 08:00... luego 2 horas de sueño... seguidas de 8 horas en el museo del barco, mis 2 días libres comenzarán mañana. Por la tarde compré un jersey durante una visita relámpago en el centro de Cádiz, porque salvo mi cepillo de dientes.... 2 pares de zapatos... 2 pantalones.... y una chaqueta.... no tenía viaje equipaje traído. Después de cerrar bien la puerta principal.... Salí con destino "el horizonte".
En el medio tomé algunas fotos en la iglesia al lado de la catedral....
(Foto: Martin Cuijpers)
Un grupo de estatuas es aún más impresionante... que el otro. En mis años en España he notado que a los españoles les gusta mucho el color. También en las producciones de la Santa Semana se utilizan mucho los colores.
(Foto: Martin Cuijpers)
En el mercado central (o el mercado en el centro) un hombre estaba limpiando erizos de mar.
(Foto: Martin Cuijpers)
Una vez estuve sobre un erizo de mar en la Costa Azul. Esa fue una historia dolorosa. Y especialmente cuando resultó que después de casi medio año apareció una punta negra de una aguja debajo de la uña del pie. La aguja había subido por completo y finalmente atravesó la uña de mi dedo gordo del pie.
En todos los lugares de la costa hay lonjas donde se ofrece pescado fresco todos los días (excepto los lunes).
(Foto: Martin Cuijpers)
Demasiada elección.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Incluso venden pescado del que una vez más sé lo que es... y mucho menos cómo sabe,
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 8.....(Viernes 4 de febrero)
Mi primer día libre... De nada...
Resultó ser un error en mi planificación.
La primera semana solo tienes 1 día libre después de 2 días de "turno".
En la cocina del barco me enseñaron a cortar el plástico de los six-packs.....para evitar que se enreden tortugas y peces.
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 9.....(sábado 5 febrero)
La semana en Cádiz está dominada por los "Open Days". El Galeón puede ser visitado por el público.....
Los ciudadanos de Cádiz esperan en largas colas bajo el sol para dar el primer paso en el "barco pirata".
(Foto: Martin Cuijpers)
Incluso están dispuestos a esperar pacientemente bajo el sol abrasador.
(Foto: Martin Cuijpers)
Entre los cientos de niños, las reacciones al ver el esqueleto en el armario son diversas... algunos tienen miedo.... otros piensan que es hilarante.... y aún otros quieren echarle una mano a Grim Reaper .
El proverbio "Encontrar un cadáver en el armario" tiene varios significados.
(Foto: Martin Cuijpers)
Entre otras cosas: "un escándalo que la gente prefiere encubrir... o en un sentido político: "un revés inesperado.
Día 10.....(Domingo 6 febrero)
En la "primera guardia" el voluntario
María me enseñó el nudo "as de guia" una vez más. En inglés "bowline". Y no olvidar... hemos hecho un video de ello para mayor comodidad....
Enlace.... ver video con María
María también insertará un artículo sobre la historia de España...
En ingles y español.....
Día 11.....(Lunes 7)
De camino a Huelva avistamos la Nao Victoria que resultó en una foto especial con el cañón del arma apuntando al barco........golpe crítico !!!!!!
(Foto: Martin Cuijpers)
Más tarde, la tripulación de la Nao Victoria nos dijo con orgullo que nos habían apuntado con su pequeño cañón de mano usando hierba como blanco. Les dije a ellos a su vez que habíamos apuntado con nuestra gran arma a su Victoria y que si esto hubiera sido una situación de guerra real ....... que de su "balandro" no hubiera quedado ni un chip.
No habrían tenido oportunidad con un pequeño cañón de mano.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Llegué a Huelva por la tarde.....
(Foto: Martin Cuijpers)Deja el móvil fuera de la cofa. otoño......Tomando una foto de la bandera de Borgona (Borgoña) (Cruz de Borgoña) con la cruz de dientes de pez sierra. Blanco con rojo. Esta bandera ha sido el símbolo de la monarquía española durante siglos.
Quería tomar esta foto desde el mástil más alto......
(Foto: Martin Cuijpers)
........pero en lugar de volver a poner mi móvil en mi bolsillo... se deslizó entre mis pantalones y el arnés de escalada. Como resultado, cayó sobre la cubierta principal desde una altura de 37 metros. Eso apestaba.
Hasta las gaviotas se reían de mí:
(Foto: Martin Cuijpers)
De vuelta en cubierta resultó que el móvil había sobrevivido a la caída milagrosamente. ¡Lo único extraño fue que de repente aparecieron fotos de personas que no había tomado en absoluto...!
(Fotos miembros de la tripulación)
montaña con sal
(Foto: Martin Cuijpers)
la sal se extrae de forma natural en muchos lugares a lo largo del mar Mediterráneo.
Se han construido cuencas que las llenan con el agua salada del mar... y luego dejan que el sol abrasador haga su trabajo. Simplemente es cuestión de esperar a que el agua se haya evaporado y puedas recoger la sal.
Día 12.....(Martes 8)
trabajos de mantenimiento en el barco.
Sin que me diera cuenta.....la réplica del Santa María estaba atracada junto a la Nao Victoria.
(ver foto)
Día 13..... (miércoles 9)
Día libre.
Nuevamente jornadas de puertas abiertas en los 3 barcos El Galeon, Santa Maria y Nao Victoria.
Compré crema de afeitar.....pinzas y tijeras porque no había podido comprar artículos de aseo por mi salida precipitada de Málaga.
Para que hubiera algo especial que celebrar... de repente estaban Bossche Bollen sobre la mesa...
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 14..... (Jueves 10)
david trujillo
Título del libro "La Vuelta al Mundo en Velero low cost"
David trata de explicar en su libro que aspiramos al lujo en nuestra existencia actual.
Como tener una casa... ropa bonita... un coche... joyas caras... etc.
Pero que podemos navegar alrededor del mundo por el mismo dinero. O incluso por mucho menos dinero.
Día 15.....(Viernes 11)
Turno de noche de 02:30 a 08:00.
Limpiar, preparar el desayuno, revisar máquinas, izar la bandera, revisar la zodiac, revisar las guindalezas y muchas cosas más.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tanque de agua lleno de agua del grifo..... Si vamos a navegar largas distancias...... tenemos que recordar que solo tenemos a nuestra disposición 1200 litros de agua dulce.
Hay un poeta a bordo de El Galeón. Su nombre es Miguel Valero y su libro "Lux in tenebris" se puede encontrar en Amazon.
https://www.amazon.es/Lux-Tenebris-Poeta-Miguel-Valero/dp/B09QP23WMP/ref=asc_df_B09QP23WMP/?tag=googshopes-21&linkCode=df0&hvadid=564841154579&hvptew46&hvvnetw42=&hvvvhvd= = C & hvdvcmdl = & hvlocint = & hvlocphy = 20.273 y hvtargid = pla-1634802018153&psc=1
Desafortunadamente no he podido entender completamente el significado correcto porque está escrito en español.
"Agitando tus sentidos" es el segundo libro de Miguel en proceso.
https://www.instagram.com/miguelvalero.pronoia/
Resulta que este miembro de la tripulación, Miguel, se parece al Scarlet Rackham de mis libros anteriores de Tintín. (TinTín). Incluso tiene la misma perilla/barba que Scarlet.
(Foto: Martin Cuijpers)
Coincidentemente, se describe a sí mismo como un pirata en su primer libro "Lux in tenebris".
Hace años incluso pinté un cuadro enorme de Scarlet Rackham mostrando al Capitán Haddock su cofre de joyas. Con las palabras "Mira esos diamantes".
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 16......(Sábado 12)
Visitó a Antoni Galarza en el barco Nao Victoria.
(Ver fotos )
Día 17.....(Domingo 13)
Disfrazado de pirata charló todo el día con los visitantes de las jornadas de puertas abiertas.
(Foto: Wikimedia Commons)
Más de 2700 curiosos están registrados en el ticker hoy. En definitiva, las jornadas de puertas abiertas en Huelva han sido un gran éxito.
Día 18..... (lunes 14 de febrero)
Día de San Valentín... día importante para mí.
Salida de Huelva a las 12 horas.
Adiós Huelva......
(Foto: Martin Cuijpers)
Vi el foil surf por primera vez......
(Foto: Martin Cuijpers)
La quilla para foil surf es mucho más larga que la quilla clásica y tiene dos alas en la base que levantan la tabla fuera del agua.
Un trayecto de 19 horas con destino Sotogrande. Pasó Gibraltar por segunda vez pero ahora desde la otra dirección.
(Foto: Martin Cuijpers)Día 19.....Martes 15 febrero)
Maldita sea.....
Las velas se despliegan por primera vez. Que experiencia........ Y me encanta.!!!!!!!!!!! Creo que con esta increíble experiencia te encantará navegar para siempre... o nunca más. No hay nada entre estas 2 posibilidades.
(Foto: Martin Cuijpers)
En términos de navegación, la gente habla de izar las velas, pero en realidad las velas se caen de la vara.
Para mí, sumergirme desde el bauprés del barco en el mar oscuro es una sensación indescriptible.
Llegué a Sotogrande alrededor de las 13:00.
(Foto: Martin Cuijpers)
Desde Sotogrande se tiene una hermosa vista del peñón de Gibraltar.
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 20.....(miércoles 16 de febrero)
La prensa visitó El Galeón y se tomó una foto de grupo de la tripulación... con el 4° por la derecha Capitán Pablo Tekada... y con el 2° por la derecha: Capitán Iglo.
ja ja.....
(Foto: Tripi Galeón 2021)
De vez en cuando se hacen en la cubierta principal perros que visitan el barco del brazo de su dueño.
(Foto: Martin Cuijpers)
Solo se permiten perros pequeños en el barco si se pueden llevar en un brazo.
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 21..... (jueves 17 febrero)
Dia tranquilo en el museo......no habia perro a la vista.....sino un gato desnudo....jajajaja.!!!
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 22.....(viernes 18 febrero)
(Foto: Martin Cuijpers)
Solo un desayuno a bordo...
Días libres....... hoy y mañana...... Creo que iré a explorar la zona en bicicleta. Quería ir a ver un partido de polo. Pero un miembro de la tripulación dijo que el campo estaba completamente desierto. Ella dijo que probablemente no era la temporada para este deporte ecuestre.
Acabo de dar un paseo en bicicleta por la costa. La semana pasada me subí a la parte superior del mástil... Ahora ando en bicicleta durante horas de nuevo... realmente no debería volverse más loco. Disponemos de 3 bicicletas a bordo del Galeón Andalucía.
(Foto: Martin Cuijpers)
Los motores del barco son operados por Louis y Kevin. El siguiente video muestra los motores y los generadores de electricidad. Los verdes son los motores para navegar y los azules para generar la electricidad en el barco. Los motores son de la marca Guascor y tienen una potencia de 288,4 caballos.
(Vídeo: Martín Cuijpers)Día 23.....(sábado 19 febrero)
Los días pasan volando....
Pasé todo el día en la pasarela para hablar con los visitantes del barco.
(Foto pasarela)
(Foto: Martin Cuijpers)
Un atardecer en Sotogrande.....
Día 24.....(Domingo 20 de febrero)
Unas horas extra de sueño porque tengo la segunda guardia esta noche.
Día 25..... (lunes 21 de febrero)
"Zafarancho"........ que significa algo así como "preparar la señal para que todo se ponga en marcha"
Después de la segunda guardia, dormimos unas horas y el resto del día pulimos la cubierta principal con aceite de oliva. Entonces realmente notas lo inmenso que es el barco. El aceite de oliva empapa la madera de la nave y el exterior también se trata continuamente con rodillos.
Día 26......(martes 22 de febrero)
El zafarrancho se ha aplazado para hoy y probablemente saldremos sobre las 20 horas con destino Puerto Banús.
Día 27....(miércoles 23 de febrero)
Llegó a Puerto Banús en plena noche alrededor de la medianoche y amarró en el lugar habitual junto a la torre del puerto.
(Foto: Martin Cuijpers)
Buenos días Puerto Banús......
(Foto: Martin Cuijpers)
Al final del día todavía tengo que trabajar un turno tarde y luego mis 2 días libres empiezan a las 08:00.
Foto....
Bajo la atenta mirada de la estatua de Alberto Vidiella Tudores, está amarrado El Galeón:
(Foto: Martin Cuijpers)
Bajo la atenta mirada de la estatua del día.....
(Foto: Martin Cuijpers)
......y en la noche.
(Foto: Martin Cuijpers)
La vida nocturna en Puerto Banús es animada incluso fuera de la temporada turística y continúa hasta altas horas de la noche. Todos quieren verlo y otros quieren ser vistos a su vez. Con sus coches relucientes, pasan a paso de tortuga por los bares y restaurantes.
Día 28.....(Jueves 24)
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 29.....(Viernes 25)
¿Qué puedo decir de Puerto Banús...?
De hecho, es exactamente como en todas partes. Si tienes que hacer cola para conseguir una mesa en una pizzería, verás la misma escena que en Happy Italy en Tilburg...
(Foto Feliz Italia Tilburg)
......con la única diferencia de que una pizza aquí en Puerto Banús es cinco veces más cara.
(Foto: Martin Cuijpers)
Y sabiendo que no es un restaurante estrella aquí a bordo... Debo decir honestamente que este fue el mejor salmón que he comido en años.
(Foto: Martin Cuijpers)
Siempre les digo a los turistas que visitan El Galeón que nuestra cocina es tan buena como la de un restaurante de 3 estrellas Michelin.
(Foto: commons.wikimedia.org)
Día 30.....(Sábado 26)
Hoy ha sido un día especial para mí......mi gran amigo ha visitado el barco.
(Foto: )
El perro del día:.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 31.....(Domingo 27)
Incluso la puesta de sol en Puerto Banús puede ser la misma que en otras localidades costeras del Mediterráneo.
(Foto: Antonio Galarza)
Trabajé en el museo todo el domingo. Los ratones y la rata sobre la comida en las bolsas habían recibido repentinamente la visita de un dinosaurio real:
(Foto: Martin Cuijpers)
Los perros de hoy:
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 32.....(Lunes 28)
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 33.....(martes 1 de marzo)
¿Salió después de "Zafarrancho" con destino Almería?
Contrariamente a la llegada en la noche oscura a Banús... ahora unos curiosos nos despiden con la mano.
(ver foto)
El sol está alto en el cielo.
Con sensatez rumbo a la próxima aventura..... y bye bye Puerto Banus
(ver foto con Jesús y otros)
En el camino volvimos a encontrarnos con delfines, pero estaban demasiado lejos para tomarles una fotografía adecuada.
Día 34..... (miércoles 2 de marzo)
Barbacoa a bordo. El propio capitán ha tirado los trozos de carne a la barbacoa.......
(Foto: Martin Cuijpers)
........y se había convertido en un desastre feliz en el barco......
(Foto: Martin Cuijpers)
Es sorprendente que el clima siga siendo tan agradable, a pesar de que ya estamos en pleno invierno.
(Foto: Martin Cuijpers)
Me sorprende cada vez que la comida y la bebida nunca se escatiman a bordo de El Galeón.
Y en España la baguette no falta en la barbacoa......
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 35..... (jueves 3 de marzo)
Día libre.
Pedaleamos a lo largo de la costa hasta una fortaleza/castillo llamado Castillo de Guardia Viejas.
(Foto: Martin Cuijpers)
A lo largo de la costa española se construyeron fortalezas y castillos en siglos anteriores para protegerse de las incursiones de piratas y otros enemigos.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Fotos Martín Cuijpers)
Junto a los invernaderos por los que Almería es tan famosa.
(Foto: Martin Cuijpers)
Un poco más adelante llegué a una pendiente empinada y mi bicicleta iba cada vez más rápido. No me atrevía a frenar porque tenía miedo de que se rompiera la desvencijada bicicleta. Con una velocidad de unos 50 kilómetros bajé zumbando la pendiente para poder ir a la deriva durante mucho tiempo después.
Por la noche visitamos un Rock Café en el puerto con unos mates y la cocinera Toniná. Hasta la madrugada. Lo que me impresionó fue el hombre que había trabajado en un submarino durante 23 años. En El Galeón siempre me golpeo la cabeza... así que puedo imaginar lo claustrofóbico que debe ser un submarino. Y saber que a veces incluso se quedaban bajo el agua sin salir a flote.
Mi cráneo estaba muy maltratado al principio por chocar contra los techos bajos de El Galeón.
Después de un tiempo me acostumbré a caminar agachado por el barco.
Día 36.....(Viernes 4 de marzo)
Pasé todo el día en la parte superior de la pasarela rompiendo los boletos de entrada.
(Foto: Martin Cuijpers)
Al mismo tiempo, los visitantes del barco dieron una pequeña explicación sobre el recorrido por las cubiertas y la historia de El Galeón.
El Galeón fue construido por más de 150 personas en Sevilla y tardó 17 meses en construirse.
(Foto: Martin Cuijpers)
El Galeón es una réplica del San Pelayo del siglo XVI del capitán español Méndez, quien también era el dueño del barco.
Méndez fue también almirante de la flota española y fundó la primera ciudad europea en América… San Agustín. (En la actual Florida)
(Foto: piqsels.com)
Más tarde en el día comenzó a soplar con fuerza y las cometas???? apareció de la nada... y conjuró un espectáculo maravilloso sobre las olas rugientes.
(Foto: Martín Cujpers)
Día 37.....(sábado 5 de marzo)
La campana del barco se usaba en la antigüedad para advertir a otros barcos en medio de una densa niebla... y casi igual de importante... para indicar que la cena estaba lista.
en español la campana
Día 38.....(Domingo 6 de marzo)
Sería mi día libre pero es zafarrancho preparar a El Galeón para la salida a Valencia. Como resultado, mi día libre literalmente y en sentido figurado se ha ido al agua.
Día 39.....(Lunes 7 de marzo)
Después del zafarancho... que siempre es un asunto ajetreado... vuelve la paz y mientras disfrutas de la música de Tchakovski con el final de Romeo y Julieta te adentras en un mundo diferente bajo el cielo estrellado. El barco baila sobre las olas nocturnas al son de la música de Tchaikovsky.....
Enlace Tchaicovsky -
Día 40..... (martes 8 de marzo)
Cumpleaños del Capitán Pablo Tejada.....
(Foto: Martín Cujpers)
Ejercicios de seguridad realizados con trajes de supervivencia.
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 41.....(miércoles 9 de marzo)
Día libre precedido por un turno de noche.
En autobús a las Fallas 2022 de Valencia.
Mucho ruido y muy malo para los tímpanos.
(Ver foto con humo).
Pasando la Plaza de Toros.......
(Ver imagen)
En el camino en el autobús vi 1 de las figuras gigantes que son muy similares a las figuras de las carrozas en el desfile de carnaval de Tilburg...
(Ver foto desfile Tilburg)
y en el desfile de flores en Zundert
(Ver foto Zundert)
Día 42.....(jueves 10 de marzo)
Pasé todo el día en la parte superior de la pasarela rompiendo boletos de entrada.
Por la tarde viendo los fuegos artificiales de las Fallas desde la cubierta de proa.
Día 43.... (viernes 11 de marzo)
Se paró en la parte superior de la pasarela todo el turno de día. Acabo de tener tiempo de hacer unas preciosas fotografías de un barco de acero entrando en el puerto de Valencia.
(Foto: Martin Cuijpers)
Mis compañeros me dijeron que el barco era todo de hierro,
(Foto: Martin Cuijpers)
Más tarde viendo el comienzo de la película "En el corazón del mar" con otros miembros del equipo en la cocina.
Protagonizada por Chris Hemsworth y Brandon Gleeson
Hermosos fragmentos con barcos antiguos aparecieron en la película. Lástima que estaba en español y solo entendí la mitad.
Día 44.....(sábado 12 de marzo)
Día libre......
Fui de nuevo a las Fallas en el centro de Valencia.
Valencia es la tercera ciudad más grande de España. Así que no fue de extrañar ver a miles de personas reunidas para escuchar los estallidos del incendio de la semana. El suelo bajo tus pies retumbó y tembló por las explosiones.
En varios barrios del centro de la ciudad se está trabajando diligentemente para completar las estatuas de muñecos gigantes que se están transformando en verdaderas obras de arte.
(Foto: Martin Cuijpers)
De vez en cuando algunas tradiciones en España tienen un triste anticlímax al final del acontecimiento. Las Fallas se meten en el gallo rojo.... y el toro en la arena tampoco sobrevive.
(Foto: Martin Cuijpers)
En los barrios de alrededor, después de los petardos en las fogatas, la gente piensa en el interior de la persona y los olores penetran en mi nariz. Es hora de que yo también coma algo.
(Foto: Martin Cuijpers)
Lo que son los puestos de oliebollen en la feria de Tilburg.....son los puestos de churros de Valencia.
(Foto: Martin Cuijpers)
El resto de la noche nos mantuvo despiertos otro estruendo... es decir, el estruendo de la música de las discotecas al lado del barco...
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 45......(Domingo 13 de Marzo)
Segundo dia de descanso.....
Temprano en la mañana, un ibis intenta burlar a un pez...
(Foto: Martin Cuijpers)
Además de una obra de arte parecida a un velero.......
(Foto: Martin Cuijpers)
No el autobús de la ciudad esta vez, sino que fuimos a los museos y al centro en bicicleta.
Valencia se enorgullece de ser la ciudad de las artes y las ciencias. Y en efecto…. solo hay que ir a los jardines de la ciudad y está salpicada de arquitectura futurista.
Incluido el Museu de les Ciencies.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Todo diseñado por el arquitecto Santiago Calatrava con un innovador espectáculo láser, el Hemisferic con películas IMAX de última generación y un planetario. Es mejor conocido por su arquitectura blanca, reluciente e imponente.
(Foto: Martín Cujpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
También encontré este piano en los jardines de la ciudad... pero dudo que todavía produzca música.
Pero en realidad te encuentras con arte por toda la ciudad. En los puentes.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Cada día se añaden nuevas piezas a las fallas gigantes con mucha dedicación.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Día 46.....(Lunes 14 de marzo)
Fuerza del viento 8... casi no ha habido visitantes en el barco.
Día 47......(martes 15 de marzo)
Fuerza del viento 7... ha habido incluso menos visitantes que ayer. Eso no es de extrañar con este clima de perro.
Día 48.....(miércoles 16 de marzo)
Fuerza del viento 7... estos son días malos para el museo.
Día 49..... (jueves 17 de marzo)
Por la noche tengo una cita para mi vacuna de refuerzo. Aquí en València.
Dia 50.....(viernes 18 de marzo)
Dag 50.....(vrijdag 18 maart)
Het is een dag geweest zoals de Engelsen zeggen: "It's raining cats and dogs"
Dag 51.....(zaterdag 19 maart)
Regen ....Regen....Regen.....
Heb met dit weer geen inspiratie om te schrijven .....ga maar wat foto´s publiceren over de valk van Antoni Galarza van de Nao Victoria en wat achterstellig werk wegwerken.
(Foto: Antoni Galarza)
(Foto: Antoni Galarza)
Dag 52.....(zondag 20 maart)
Op het eind van de Fallas worden de beelden......die soms wel tot 30 meter hoog zijn......als afsluiting van het feest verbrand. Wat tot diep in de nacht doorgaat.
(Foto: Brais)
Vandaag hebben we het nieuws gekregen dat het de planning is dat de Santa Maria waarschijnlijk voor lange tijd naar de vereningde staten en Canada gaat.
De oversteek over de Atlantische oceaan brengt het schip naar de Grand Lakes
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 53.....(maandag 21 maart)
Door het slechte weer is er besloten dat we niet naar Almeria varen maar dat
we nog een weekje langer in Valencia blijven.
(zie foto beelden)
Dag 54.....(dinsdag 22 maart)
Dag 55.....(woensdag 23 maart)
Vandaag gehoord dat ik overgeplaatst wordt naar de Santa Maria. Samen met Miguel de dichter.
Morgen met de trein naar Santa Maria in Porte Sherry?
De Nao Victoria Foundation heeft de treintickets geregeld en in een hum van tijd was alle papierwerk gepiept.
Dag 56.....(donderdag 24 maart)
Met de trein van Valencia naar Cadiz op weg. Een reis van ongeveer 9 uur. Een welkome afleiding want na een gehele week regen......Ook de gehele treinreis is het regenachtig geweest hetgeen maakte dat het landschap een treurige grijze waas had.
De Santa Maria is een compleet andere boot dan El Galeon. El Galeon is meer een kasteel op zee.
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen de taxi in de haven aankwam zag ik de donkere contouren van de Santa Maria in de mystieke? nacht.....
Na een hartelijk ontvangst (want de meeste bemanningsleden van de Santa Maria kenden we al) werden onze kooien aangewezen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 57.....(vrijdag 25 maart)
Eerste dag op de Santa Maria.
De kapitein heet Marcos Samper.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na het druilerige weer van de vorige dag stond voor de verandering de zon in Puerto Sherry hoog aan de hemel en de warme zonnestralen kwamen me al tegemoet in het trappegat naar het hoofddek.
Dag 58.....(zaterdag 26 maart)
Omdat de Santa Maria voor onderhouds werkzaamheden in Puerto Sherry ligt..... is de gehele bemanning druk in de weer geweest met schilderen en het doen van allerlei kleine reparaties.
(Foto: Martin Cuijpers)
Van Kiny...die op bovenstaande foto ijverig de reling aan het schuren is...hoorde ik dat dat de Santa Maria in 2018 gebouwd in Punta Umbria. (provincie Huelva) Net zoals El Galeon Andalucia.
De vuurtoren van Puerto Sherry de Santa Maria.
(Foto: Martin Cuijpers)
S'morgens was de Nao Victoria de haven binnengelopen en de kapitein toonde trots de foto's van het bezoek op zijn schip van een belangrijk persoon..... de koning van Spanje.....Felipe de 6de van Spanje.
Op de foto was te zien hoe koning Felipe zijn handtekening zette in het logboek van de Nao Victoria.
Dag 59.....(zondag 27 maart)
Wandeling gemaakt over de boulevard die begrijpelijkerwijs buiten het toeristenseizoen een rustige aanblik had.
(Foto: Martin Cuijpers)
Enkele restaurants waren voorbereidingen aan het treffen om de zondags-klanten te ontvangen.
Op het einde van de dag ben ik ingepland voor mijn eerste nachtdienst op de Santa Maria. Deze begint om 23.00 uur en eindigt om 08.00 uur als het ontbijt voor de guardia van de dag klaar gezet is. De geurige koffie maakt het opstaan hopenlijk een stuk gemakkelijker.
Het is een stormachtige nacht geweest met flink hoge golven. Heb de hele nacht de kabels en defenses moeten controleren.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Het Nederlandse woord voor defenses is stootwillen.
Dag 60.....(maandag 28 maart)
Na de nachtdienst redelijk uitgeslapen en de rest van de dag gepoetst en geschilderd.
Dag 61.....( dinsdag 29 maart)
Op weg naar Gandia
4 dagen continue zeilen en navigeren
Dag 62.....(woensdag 30 maart)
De dolfijnen waren vroeger deze morgen en de zon glinsterde op hun ruggen
Het grote zeil werd ingezet.....
(Foto: Martin Cuijpers)
.........en daarbovenop in de top het kleine Gabia-zeil.
(Foto: Martin Cuijpers)
Een prachtige beleving.....
Maar toen begon het...... de wind werd krachtiger en krachtiger.
Nodeju.
Wat ging het groot zeil tekeer.
De boot sneed in de bruisende schuimkoppen...... en pats...... de eerste golf spoelde over het dek. Een pan vloog door de keuken, gevolgd door een plastic zak en andere voorwerpen. Nu begrijp ik goed waarom voor het navigeren alles zo vastgesjord wordt.
Met man en macht
Dag 63.....(Donderdag 31 maart)
Tussen de guardias wordt af en toe nog tijd gevonden om te vissen.
Met een op een vis lijkende plastic aas met een angel /haak.
(Foto: Martin Cuijpers)
En aan de bakboord reling ....én aan de stuurboord reling werden lange lijnen bevestigd met de hoop een grote vis te vangen. Alhoewel je zou denken dat de zee vol met vis zou moeten zitten......werd er wonderlijk genoeg deze middag niks vevangen. Er zat niets anders op om voor het avondeten gambas uit de vriezer te koken,
(Foto: Martin Cuijpers)
Smullen maar........!!!!
Aan boord wordt er tweemaal per dag gekookt. Eerst voor de lunch....en later voor het avondmaal dat zo rond 20,00 uur opgediend wordt,
Dag 64.....(vrijdag 1 april)
Laat op de avond meerde de Nao Victoria aan naast de Trinidad en de Pascual.....
Ter ere van het feit dat Magelhaen 500 jaar geleden met de karveel de Trinidad de eerste reis rond de wereld gemaakt heeft.....is de Santa Maria omgedoopt tot de Trinidad.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 65.....(zaterdag 2 april)
Museum.
Op het avond werd me verteld dat mijn vrije dag om 22.00 uur zou beginnen. Nou....dat hadden ze niet tegen een dove gezegd. Gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om het nachtleven van Gambia te verkennen. Gambia is beroemd en berucht van de MTV festivals met massa¨s feestvierende dronken Engelsen. Te vergelijken met vroegere Benidorm dat in mijn geheugen geprint is.
Echter is trof een totaal lege bouevard aan. Met alleen restaurants waar het personeel bezig was met poetsen. Als je ziet dat men bezig is om als afsluiting van de dag het koffiezetapparaat schoon te maken......dan weet je dat er niet meer veel te beleven valt. Gelukkig vond ik een bar waar nog steeds de muziek naar buiten kwam. Het was vol met dertigers en veertigers die op de Spaanse moderne muziek en van op het ritme van Thunderstuck van AC/DC stonden te meedeinen.
achteraf heb ik op het internet gelezen dat het in Gandia niet over MTV festvals ging maar over de realiteits serie Jersey Shore. En dat Gandia en de omliggende badplaatsen helemaal niet zo bij waren met de negatieve publiciteits van het beroemde en beruchte programma.
Dag 66.....(zondag 3 april)
Vrije dag......
Prachtige zonnige dag om naar strand te gaan alhoewel er een lichte kille wind op de achtergrond stond.
Wat rond gewandeld in de haven....Het is opvallend dat in iedere haven volop kunstwerken te bewonderen zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
S´avonds een rondleiding gegeven aan een vriendin uit Gandia. Op alle 3 schepen die netjes naast elkaar aangemeerd lagen aan de kade.
(Foto: Martin Cuijpers)
De rondleiding startte uiteraard op de Trinidad....vervolgens op de Nao Victoria....om te eindigen op de Pascual Flores.
(Foto: Martin Cuijpers)
De Pascual Flores is gebouwd in 1917.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 67.....(maandag 4 april)
In het museum gewerkt. Er zijn door het slechte weer nauwelijks bezoekers geweest.
Kanon op de Nao Victoria.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 68.....(dinsdag 5 april)
Wederom een hondenweer......
Om 18.00 uur zafarancho met de bestemming Canet-en-Roussillon in de oostelijke Pyreneeën. De volgende morgen erg vroeg gaat de Trinidad de haven verlaten.
De atributen van het museum worden van het hoofddek naar het ruim gebracht om stevig te worden vastgesjord. Het is zaak dat tijdens het navigeren geen spullen verschuiven of naar beneden vallen.
Dag 69.....(woensdag 6 april)
Prachtig weer om te zeilen....
In de scheepskeuken liggen in de braadpan spiesen met varkenshaas te sudderen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het bleek het lekkerste varkenshaas-vlees te zijn dat ik de afgelopen 10 jaar geproefd heb. Ik heb vele malen spiesen met varkensvlees of kippenvlees in mijn menu-del-dia in de restaurants in het dorp gegeten.....maar meestal was het vlees te zwart gebakken...of nog half rauw. Maar deze keer had ik geluk, Voor iedere opvarende van het schip was anderhalve spies geserveerd, Ik had mijn buikje vol gesmuld en had nog een halve spies over. Doordat ik niet meer zoveel eet was het teveel voedsel voor mij. Doch met gretige ogen stond een maat over mijn schouder te loeren......en toen ik gebaarde dat mijn ene helft voor hem was....zag je hem het malse vlees in een mum van tijd verorberen.
Dag 70.....(donderdag 7 april)
Tijdens het varen het hout van het schip met teakolie behandeld.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 71.....(vrijdag 8 april)
Bij het binnenlopen van de haven van Canet-en-Roussilion drongen de luide kreten met aanwijzingen van Toni door de duisternis van de nacht.
"Veertig meter van het onderste rode licht...........zestig meter van het groene licht...........vijftig van het bovenste rode licht,,,,,,, "
Nog niet eerder hebben we zo langzaam gevaren in een haveningang. Bij de vraag waarom we zo langzaam vaarden vertelde een maat me dat de haven zo ondiep was dat het gevaarlijk was om sneller te gaan. En dat op de radar rotsen en modder te zien waren. Met een slakkegangetje naderden we de kade.
(Foto: Martin Cuijpers)
Lange rijen wachtenden staan op de kade om een toegangsbewijs te kopen....en om de La Trinidad en de Nao Victoria van dichterbij te bezichtigen, De hogere eentreeprijzen schenen niet te verhinderen dat de schepen volstroomden met nieuwsgierige bootliefhebbers. Soms leek het erop dat de Santa Maria net zo volgepakt was met mensen als tijdens de reizen ten tijde van Columbus.
Door het korte bliksembezoek in Canet.en-Roussilion heb ik nauwelijks de kans gekregen om foto´s te maken.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 72.....(zaterdag 9 april)
Hondjes op La Trinidad......
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Nog nooit zoveel betalende bezoekers meegemaakt dan in Canet-en Rousillion en nog nooit zoveel mensen op de kades gezien die ons schip uitzwaaiden. Het onbetwistelijk dat de inwoners van Canet van schepen houden......
Het jammere van onderstaande foto ik dat maar een klein fragment van het aantal uitzwaaiende bewoners heb kunnen fotograferen. Alle kades stonden werkelijk volgepakt met enthousiaste mensen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tijdens begreep ik waarom Toni bij het binnenvaren van de haven op de boegspriet continue aanwijzingen kaan het geven was......want er bij het uitvaren werd zelf de hulp ingeroepen door een grote sleepboot. Ook hiervan heb ik helaas geen foto van kunnen maken.
Wel van een andere helpende kleine boot......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 73.....(zondag 10 april)
Naar Sete gevaard.
Met aan boord de journaliste Margot van een plaatselijke krant uit Canet-en Roussillion,
Dag 74....(maandag 11 april)
Werkdag met onderhoudswerk aan het schip, Schuren en impregneren met teakolie,
Dag 75.....(dinsdag 12 april)
Na schilderwerk gedaan te hebben moesten we het museum om 14.00 uur in de middag openen. Om 18.00 uur was het schip gesloten voor bezichting, alle attributen hebben we opgeruimd en gelijk daarna hebben we gekookt. daarna had ik de mogelijkheid om aan boord snel te douchen en me te richten op het uitgaan in Sete. Omdat mijn werkdag om 22.00 uuur eindigde kon ik me verheugen op het uitgaan in het centrum van Sete. Het kwam er niet van omdat de Santa Maria vol druppelde van opvarende van andere boten. Met ieder een fles bier of een fles rum in de hand. De muziekinstallatie werd naar boven gehaald....en het feest kon beginnen. Toen tegen het einde een groepje van de Nao Victoria aanstalte maakte om naar huis te gaan greep ik de kans om een eindje mee op te lopen om verder te gaan stappen.
Halverwege gingen de collega´s een eindje verder de Pascual Flores binnen om wat spullen op te halen.
In de Pascual Flores had een caiteringbedrijf een waar feestmaaltijd achtergelaten naar een belangrijke receptie. Teveel lekkers om te laten verpieteren en daarom kreeg ik een bord in de handen geschoven met allelei kaassoorten en andere hapjes. Na een enkele glaasjes wijn en een gezellig gesprek leek het me het beste om het kaasplateau naar de feestvierders op de Santa te brengen. Na de nodige alcoholische versnaperingen ging de kaas erin als zoete koek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 76.....(woensdag 13 april)
Dag 77.....(donderdag 14 april)
(Foto: Martin Cuijpers)
In de vroege...vroege morgen is het schip verhuisd naar een binnenhaven in het centrum om plaats te maken voor een grotere boot. Zonder dat ik er ik iets van gemerkt had.....want ik lag te slapen,,,,,werd ik wakker op de nieuwe plek dat onze eerdere buurman het schip La Grace uit Tsjechië eveneens naast ons was gaan liggen. Ondanks Tjechië geen zee heeft varen ze met deze prachtige schuit langs allerlei Sail-evenementen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Daar waar andere boten louter praktisch ingericht zijn,,,,kwam het interieur van de La Grace bij mij verassend romantisch over. Het geheel maakte een nostalgische indruk en met de klederdracht uit vervlogen eeuwen van de piraten-bemanning waande je jezelf terug in de geschiedenis.
(Foto: Martin Cuijpers)
Eèn van de piraten had zelf een paar laarzen aan waar ik al een tijdje op naar zoek ben.
(Foto; Martin Cuijpers)
La Grace uit Tsjechië dankt zijn naam van een zeeman en ontdekker die in Tsjechië geboren is en het.schip is een ruwe verbastering van "Gracefull". Het is een replica van een schip uit de 18de eeuw en is gebouwd op een scheepwerf in Suez (Egypte).
Van mijn vele vroegere reizen naar Tsjechoslowakije weet ik dat Tsjechië alle punten heeft die een land aantrekkelijk maken voor toerisme.......behalve de zee. Tsjechië ligt binnengesloten binnen verschillende landen en heeft daardoor zelf geen zee.
De kleding van de bemanninig geeft de boot een imago-vleugje van een piratenschip. En bovendaarop
de kanonnen op het dek maakt het dat het geheel zo terecht kan in 1 de films van de Pirates of the Carribean"
(Foto: Martin Cuijpers)
Zelfs de oude antieke schoenen ontbreken niet.....
(Foto; Martin Cuijpers)
De scheepsbel van La Grace.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 78.....(vrijdag 15 april).
Dag 79.....(zaterdag 16 april)
Voor ons schip speelde een fluittiste de mooiste muziek voor het slenterende Sail bezoekers. Ik had haar uitgenodigd alle schepen van de Fundation te gaan bekijken. De muziek van Bach maakte het meste indruk op de bemanning van de boten.
Het centrum en de haven van Sete werd gevuld met nieuwsgierige boot liefhebbers.
Onder hen een twee Johnny Depp imitadors. De figuur Jack Sparrow is zo beroemd dat hij wereldwijd duizende malen nagebootst is.
Hier in het Sail evenement in Sete liep ik 2 Johnny Depp´s tegen het lijf. Eentje had zelf een schatkist op wieltjes als vervoermiddel in elkaar gekunsteld.
(Foto: Martin Cuijpers)
De tweede had een andere piraat als gezelschap meegebracht.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 80.....(zondag 17 april)
Aan de haven ligt een gezellige bar en we besloten met enige bemanningsleden een feestje te gaan bouwen. Tot in de late uurtjes. Iedere keer liepen leden van de Nao Victoria binnen. Ook de eigenaresse van het restaurant tegenover de Santa Maria was op de dansvloer te vinden.
Toevallig kwam later op de avond de tweede Jack Sparrow langs de Santa Maria gewandeld. Ik wenkte hem en nodiigde hem en zijn familie uit voor een rondleiding aan boord. Hij stelde zich voor als Jack Sparrow .
"Ja ja ......zei ik hem. Dat weet ik......maar wat is je werkelijke naam....?"
Na een schuchtere aarzeling zei hij: "Nicolas".
Dag 81..... (maandag 18 april)
Na een warm afscheid van de bevolking van Sete vertrokken de deelnemende boten 1 voor 1 in een lange rij de haven.
Om vervolgens op volle zee langs de mensen op de kust een defilé te geven met geopende zee.. Wat een prachtig gezicht.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 82.....(dinsdag 19 april)
Verjaardag van de kapitein.... Marcos Samper.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 83.....(woensdag 20 april)
Werkdag aan de loopbrug.
De hondjes van de dag......
In plaats van avondeten werden er pizzas besteld.
Dag 84.....(donderdag 21 april)
Saint Raphael bezichtigd.......
Aan het strand stond een reuzerad....ondanks dat het toeristenseizoen nog niet begonnen is en dat het weer niet meewerkte....was hij geopend.
(Foto: Martin Cuijpers)
De kerk van Saint Raphael.....
(Foto: Martin Cuijpers)
En de toren.......naast het archeologisch museum....
(Foto´s: Martin Cuijpers)
Ook de caroussel draaide net alsof het gewoon een topdag in het seizoen was......
(Foto: Martin Cuijpers)
De Santa Maria heeft 2 grote motoren. Van het merk John Deere. Omdat het niet mogelijk is met alleen de zeilen de havens binnen te varen en te verlaten zijn vandaag de dag motoren nodig.
De verantwoorderlijke voor de machines heet Pedro. (Peter in het Engels)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 85.....(vrijdag 22 april)
De bemanningsleden zijn een afspiegeling van allerlei uiteenlopende beroepen en talenten. Zo is Marina een getalenteerde aquarel schilderes.
(Foto: Martin Cuijpers)
Een voor mij favoriete kunstwerkjes van haar hand is de tekening van de Santa Maria met de rode kruizen op de bolle zeilen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 86..... (zaterdag 23 april)
Na een nachtdienst de hele dag aan de loopbrug gestaan. Het heeft continue geregend en ik was kletsnat.
Nog vlug na 22.00 uur het nachtleven bezocht. Nou ja.....het nachtleven stelde maar weinig voor. Uit vervelig ben ik maar een pilsje in het casino gaan drinken. De Franse Riviera is bekend voor zijn chique casino´s die ook door bekendheden uit de hele wereld bezocht worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 87.....(zondag 24 april)
In afwachting van de volgende zafarancho met bestemming Genua in Italië nog een beetje genieten van mijn vrije zondag.
(Foto: Martin Cuijpers)
En met mijn favoriete eten:.....lasagna....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 88.....(maandag 25 april)
De zafarancho van zondag werd uitgesteld door de een of andere reden....maar gaf me de gelegenheid om nog een paar uurtjes uit te gaan. In het laatste uurtje van het museum-werk maakte ik kennis met een speciaal persoon.
Een héél speciaal persoon.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Het leven van een zeeman heeft vele haken en ogen.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 89.....(dinsdag 26 april)
In afwachting van de reis van de Santa Maria naar Amerika werd koers gezet naar Genua in Italië.
Daar wordt het schip bovenop een enorm koopvaardijschip gezet om de oversteek over de Atlantische Oceaan zonder gevaren te maken.
(Foto: Marga))
Als een grote spin staat de Santa Maria op het vrachtschip.
Dag 90.....(woensdag 27 april)
In het oude centrum van Genua snel een reisttas gekocht omdat ik aan mijn water voel dat ik vlugger naar een ander schip ga verkassen dan gepland.
(Foto: Martin Cuijpers)
De rubriek van de foto´s van hondjes aan boord van de Galeon en de Santa Maria heeft een lugebere wending gekregen. Toen een vrouw een kaartje stond te kopen aan de karpa naast het schip werd haar hondje aangereden. Het diertje heeft het niet overleefd.
Genua roemt zich erop de stad te zijn waar Chistofel Columbus geboren is en waar hij gewoond heeft.
(Foto: Martin Cuijpers)
Naast het geboortehuis van Columbus ligt een mooie tuin met pilaren en bogen. het huis van de ontdekker van Amerika staat in het centrum van de stad, vlakbij de oude kasteeltorens. In deze kasteeltorens kun je de oude gaten bespeuren die dienden om hete olie over de hoofden van vijandige krijgers te gieten die probeerden de stad in te nemen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Italië zou Italië niet zijn als je nergensa Alfa Romeo´s tegen zou komen. Op onderstaande foto zien we een fraai explaar van een oldtimer.....de Alfa Romeo Montreal.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook in Genua heeft de Santa Maria vele fans. Zoals Francesco en Jada die regelmatig op bezoek kwamen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zij waren zelfs zo vriendelijk om verschillende geschenken mee te brengen. Zoals de vlag van Genua en een fles plaatselijke zoete kruidenwijn. Ook Francesco vertelde dat door mijn rondleiding op de Santa Maria voor hem een droom waar was geworden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook voor deze piraten was het bezoek op de Santa Maria een heuse jeugddroom-vervulling geworden.
(Foto: Martin Cuijpers)
En daar moet op gedronken worden.....!
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 91.....(donderdag 28 april)
Gisteren zag ik te laat dat de Batman-boot vertrok uit de haven. Maar tot mijn verbazing was hij deze morgen terug gekomen....en was hij aan het manouvreren om weer aan te meren. Zulke grote boten hebben uiteraard vele trossen om vast te leggen.
(Foto: Martin Cuijpers)
In de oude gebouwen vind je overal restaurantjes en bars met wel een erg authentieke stijl.....
(Foto: Martin Cuijpers)
En in de nauwe straatjes kun je het oude middeleeuwse gevoel opsnuiven.
Met als het middelpunt de kathedraal....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 92..... ( vrijdag 29 april)
Heel de gehele komende week staat in teken van het klaar maken van de Santa Maria voor transport naar Amerika.
Dag 93 .....(zaterdag 30 april)
Dag 94.....(zondag 1 mei)
In de haven worden dag in dag uit de cruiseschepen en andere grote boten binnengeloodsd door krachtige sleepboten.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 95.....(maandag 2 mei)
Dag 96.....(dinsdag 3 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 97.....(woensdag 4 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Met verenigde kracht werd de boot klaargestoomd voor transport over de oneindige Oceaan.
Dag 98.....(donderdag 5 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 99.....(vrijdag 6 mei)
Dag 100.....(zaterdag 7 mei)
Nog snel een laatste foto van de "kooi" van Christofel Columbus gemaakt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vertrek vanaf de Santa Maria (La Trinidad)
(Foto: Martin Cuijpers)
In afwachting van het vertrek doden we de laatste uren aan boord van het schip......
(Foto: Marga)
Dag 100.....(zaterdag 7 mei)
In het holst van de nacht om 05.00 uur werd iedereen aan boord gewekt om de Santa Maria naar het transportschip te varen.
Bye...Bye Genua.....
(Foto: Martin Cuijpers)
In de verte zagen de we de yacht-carrier al liggen....
(Foto: Martin Cuijpers)
Ik heb nooit geweten dat er zo´n grote schepen bestonden die het mogelijk het maken om schepen met de omvang van de Santa Maria over de gehele wereld te transporteren. Een wand van de carrier wordt aan de achterkant geopend zodat de boten op eigen kracht in het mammoet-schip kunnen varen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dus heeft de yacht-carrier eigenlijk een enorm zwembad aan boord waar de te transporteren schepen in komen te liggen. Op de bovenstaande foto aan de linkerkant achter de 2 andere boten is de plaats gereserveerd voor de Santa Maria.
(Foto: Martin Cuijpers)
En voor de laatste keer dit jaar worden in Europa worden de "defensas" bevestigd om ons schip te beschermen tegen de wand van de carrier. Onder het toeziend oog van Carlitos....
(Foto: Martin Cuijpers)
Na de Santa Maria afgeleverd te hebben.....verschenen gelijk de duikers van Yacht Express DYT die het schip met banden vastmaakten.
(Foto: Martin Cuijpers)
In de middag werd afscheid van de Santa Maria genomen en vertrokken we naar het hostel in het centrum van Genua. Vlakbij het zoveelste monument van Christofer Columbus. In het Italiaans Christoforo Colombo.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tegenover ons hostel was een inham met een gezellig uitziend terrasje.....precies groot genoeg voor een groep van 13 personen. Als afscheids diner werden vele borden met hapjes als aperatief gebracht en onder het genot van een biertje werd de namiddag een memorabele laatste avondmaal. Alhoewel de laatste weken lasagna regelmatig op het menu op de Santa gestaan had....kon ik het niet laten om een echte Italiaanse lasagne te proberen.
Precies op de 100ste dag is het moment gekomen om jullie over mijn Tatoo-project voor het goede doel te vertellen. Met de uitvinding van de eerste Tattoo Donor Card in de hele wereld.
(Foto: Martin Cujpers)
Alles te lezen in mijn Blogger First Tattoo Donations.
Dag 101.....(zondag 8 mei)
De reis naar huis....tegen mijn zin.
Na een korte nachtrust begon de groep aanstalten te maken om zich naar de alle uithoeken van Spanje te verspreiden. Sommigen voor een vakantie in afwachting naar Miami te vliegen om opnieuw op de Santa Maria aan te monsteren.....anderen in afwachting van het sein om naar de andere schepen van de foundation te gaan.
Zelf was ik ongraag naar huis gestuurd om te wachten op de reis naar het schip de Pascual Flores.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ik had op de valreep het nieuws ontvangen dat ik niet naar Algeciras zou reizen om me op de El Galeon Andalucia te melden....maar dat ik enkele dagen naar huis moest gaan en wachten op een telefoontje en me op de Pascual Flores moest melden. De Galeon was uit Algeciras vertrokken naar Galicië en kon niet op mij alleen wachten. Balen. Het enige lichtpuntje was dat ik nu wel de gelegenheid kreeg om zeil-ervaring op te doen op de Pascual Flores en zodoende mijn kennis op het gebied van zeilen kon opspijkeren.
Mij was verteld dat het zeilen op de Pascual Flores met zijn vele zeilen een sensatie zou worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met gemixte gevoelens vertrok ik uit Genua.....2 uur met de trein naar Turino (Turijn)......meer dan uur met de bus....dan de vlucht naar Sevilla van 2 uur en 15 minuten.....
(Foto: Martin Cuijpers)
....en dan uiteindelijk nog 2 uur met de trein naar Malaga. Toen met auto naar huis. Ik was kapot. Niet door het reizen maar door het feit dat ik uit de wereld van de zeelieden uitgerukt was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vanaf het moment dat ik thuis aangekomen was....bekroop met het beangstigde gevoel dat mijn huis mijn thuis niet meer was. Ik wilde terug naar de zee. Ik miste de zee.
In al die jaren dat ik in Andalucia gewoond had en naar het thuishonk terugkeerde was ik blij om thuis te komen. In het vliegtuig zat ik me dan te bedenken dat ik geluk had om op mijn berg te kunnen wonen.
Plotskaps was dit genoegen verdwenen.
Ik miste de zee.
PAUZE
PAUZE
Dag 102.....(woensdag 11 mei)
Mijn leven was ineens ontregeld.
Gelukkig duurde het maar 2 dagen dat Jose Manuel van de foundation Nao Victoria belde dat ik vandaag in Antequera opgehaald zou worden om mijn avontuur te continueren. En wel op de Pascual Flores.
Met een huurauto van de foundation zouden de first-officer Rodrigo en Martha mij oppikken in het benzinestation in Antequera. Met als bestemming Torrevieja alwaar de Pascual Flores zijn thuisbasis heeft.
Langs de eeuwige sneeuwtoppen van de Sierra Nevada in Granada naar de kust van Torrevieja.
(Foto: Martin Cuijpers)
River deep...mountain high......and everthing in between.
Laat op de avond na het diner hoorden we vuurwerk in de buurt van het schip.
Bij het zien van het kleurrijke schouwspel zei ik tegen de anderen: "Elke keer als ik op een ander schip aankom....wordt ik verwelkomd met vuurwerk. Maar dat hadden jullie echt niet especiaal voor mij hoeven doen.....jongens...!"
(Foto: Martin Cuijpers)
Naast de Pascual Flores lag een oude duikboot met de mogelijkheid om te bezoeken. In België heb ik eens een oude duikboot bezocht.....maar toen ik kreeg het al benauwd bij de gedachten dat die matrozen weken....zoniet maanden onder de zeespiegel leefden. Op de schepen waarop ik tot nu gevaren heb zijn ook behoorlijk beperkt wat betreft de leefruimte.....maar wij kunnen regelmatig in de havens van de ruimte genieten. Op de zee natuurlijk ook.....maar een wandeling kun je op zee wel vergeten.
(Foto: Martin Cuijpers)
nog een foto bij daglicht...
(Foto: Martin Cuijpers)
Naast deze duikboot ligt een oude boot van de Spaanse douane die tesamen met de duikboot "Delfin" een twee-boten-museum vormt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het museum is te bezoeken voor slechts 2 euro per persoon.
(Foto: Martin Cuijpers)
Er is ook een oude boot van de plaatselijke politie aanwezig.....
De Policia Local werkt samen met de Maritieme Politie in de haven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 103.....(donderdag 12 mei)
Zonder het zelf te weten ben ik beland op het schip van de serie Onedin Line .....
Met de acteur Howard Lang als Captain Baines........
(Foto: wikimedia.commons)
En het schip was te zien in de film The French Luitanants Widow......
(Foto: Flickr)
De Pascual Flores heeft een bewogen geschiedenis en in vroegere tijd heb ik televisie gekeken met beelden van de Pascual Flores zonder te beseffen dat ik verschillende deccenia later als crew-member zou gaan zeilen op dit unieke monument.
De orginele kompas van de Pascual Flores.....
(Foto: foto van een van de laatste eigenaren van de Pascual Flores)
En het origenele logboek....
(Foto: Met dank van een van de laatste eigenaren van de Pascual Flores)
Deze twee laatste foto´s zijn waarschijnlijk nooit eerder gepubliceerd. Toevalligerwijs heeft galeonship.com de primeur. Maar dat is een heel verhaal dat ik later ga vertellen.
Dag 104.....(vrijdag 13 mei)
De motor van de Pascual Flores is van het merk CAT (Caterpillar).
(Foto: Martin Cuijpers)
De chef van de machines is Manuel (ook wel genaamd Tripi)
Manuel heb ik ook al van tevoren op de Galeon Andalucia ontmoet....
(Foto: Martin Cuijpers)
De dingie van het schip voor de dag gehaald en opgeblazen. Met een handpomp....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 105.....(zaterdag 14 mei)
Heel de dag bezoekers rondgeleid op het schip en zoveel mogelijk wetenswaardigheden over de boot opgepikt. Zo ben ik er al snel achtergekomen dat de Pascual Flores een pailebote is. Dit type boot heet in het Nederlands een "schooner".
(Foto: Martin Cuijpers)
De lange werkdag werd gelijk daarop gevolgd door een nachtdienst. Ik kan je wel vertellen dat dit pittige dagen zijn.
Tussen de bedrijven door werd de gerepareerde buitenboord motor van de dingie opnieuw geplaatst.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 106.....(zondag 15 mei)
Vrije dag.....
Nou ja....vrije dag?
Als je na de nachtdienst om 08.00 uur gaat slapen en daarna om 11.30 uur wakker wordt.....dan blijft er niet veel vrije dag over. En je alarm zetten om vroeger op te staan is geen alternief want je hebt alle uren rust nodig na zo´n vermoeiende nacht.
Heb alleen fut over gehad om een kleine wandeling over de boulevard van Torrevieja te maken.
Door de totempalen langs het strand lijkt het net dat je in Afrika bent....in plaatst van Spanje.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 107.....(maandag 16 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 108.....(dinsdag 17 mei)
Rustige dag...... niet veel te melden.
Voor lunch hadden we vis.....
(Foto: Martin Cuijpers)
En als er iets is wat ik niet lust dan is het wel vis.
Dag 109.....(woensdag 18 mei)
Alhoewel ik al geruime tijd op de Pascual Flores ben.....heb ik nog steeds niet het genoegen gehad om de naast ons gelegen onderzeeër te bezichtigen. Na een uitvoerige uitleg van 1 van de suppoosten van het openlucht-museum over de geschiedenis van de submarine.....klauterde ik opnieuw zo´n claustrofobische ruimte binnen.
(Foto: Martin Cuijpers)
De geschiedenis van de duikboot. .
De Delfin maakte deel uit van de Spaanse vloot (Armada) en is het eerste drijvende Spaanse museum. In de bekrompen leefruimte kan men zich een beetje voorstellen hoe de toenmalige 56 bemanningsleden geleefd hebben. Het Spaanse Ministerie van Defensie heeft in 1974 de vlag....en daarmee de onderzeeër aan Torrevieja gegeven.
Sindsdien hebben meer dan 1,3 miljoen mensen de duikboot bezocht.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De Delphin bereikte een snelheid van 20 knopen....en dat is 37 kilometer.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De kapitein van de Pascual Flores heet Jose Gutierrez Quintero. Zodoende noemt iedereen hem Guti.
(Foto: Martin Cuijpers)
Twee dagen continue gezeild met een groep martiem-studenten van de universiteit. Als ervaring hadden voor hun opleiding waren ze verplicht om een zeiltocht te maken Enkelen van hen hadden echt zeebenen.....anderen waren beter in overgeven.
De zeiltocht was van Torrevieja naar Alicante........en terug naar Torrevieja.
Dag 110.....( donderdag 19 mei)
Doordat ik op donderdagnacht op vrijdag de nachtwacht had .....kreeg ik het altijd verwonderende schouwspel van de zonsopkomst te zien....
(Foto: Martin Cuijpers)
Alle zeilen werden ingezet....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De scheepsbel van de Pascual Flores......
(Foto: Martin Cuijpers)
Het zeilen is iedere keer een sensatie doch als we in de haven aanleggen heeft ook wel iets....Hier is Jesus in de weer met de trossen....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 111.....(vrijdag 20 mei)
Op de reling stond een blauwe kop........
Dag 112.....(zaterdag 21 mei)
De blauwe kop was terug.....tenminste een kop die op de vorige blauwe kop leek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het is opvallend dat het sinds ik op de Santa Maria was....het helemaal niet geregend heeft. Nog géén drup.
Dag 113.....(zondag 22 mei)
De uitleg dat het stuurwiel van schepen....zoals wij dat nu kennen....dateert van de 18de eeuw.
(Foto: Martin Cuijpers)
Daarvoor was 1 van de technieken voor het sturen van een schip de pinzote....die ik eerder in dit artikel omschreven heb.
Deze zondag zou.... zonder ik het op dat moment zelf besefte.... heel wat roet in het eten strooien.
Tijdens de tussen de 3 en 4 uur durende zeiltocht werd me tot 2x toegeroepen dat als ik niet wat meer "rapido" (sneller) zou zijn..... ik naar "la casa" (naar huis) zou moeten.
De Amsterdammer zei me op zijn typische Amsterdamse accent: "Ik zie dat jullie op het gebied van zeilen nog veel moeten leren".
Uitsnauwen...
Spaans schip....
Voluntarios...
Niet zo sterk als vroeger....
Voor de eerste keer in bijna 4 maanden tijd voelde ik zeeziek. Niet van de zee.....maar van de stress.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 114....(maandag 23 mei)
Door de zware onderbezetting op het schip zijn alle zeil-activiteiten stopgezet. Tot overmaat van ramp zijn we veroordeeld om tot tenminste 13 juni in de haven langs een bouwterrein te verblijven.
Geen zeiltochten met toeristen.....geen bezoekers voor het scheepsmuseum....alleen het troostloze aangezicht op het bouwterrein. Het bouwterrein is compleet omheind en ontneemt het zicht op de Pascual Flores voor de voorbij wandelende vakantiegangers op de pier in de verte. Alleen langs een smalle pad van zo´n 200 meter is het schip te bereiken
(Foto´s: Martin Cuijpers)
Geen wonder dat geen hond het schip komt bezichtigen.
Ook het vooruitzicht dat ik nog een keer naar Saint Raphael zou terugkeren is de grond in getorpedeerd.
(Foto: Martin Cuijpers)
We zijn nog maar met 4 personen over. Dus er hoeft nauwelijks gekookt te worden en we zijn bezig met alle restjes op te maken.
Echter Anxo heeft ons verrast op een overheerlijk (Varkenshaasje á la Whiskey".......
(Foto: Martin Cuijpers)
Met zijn lengte van meter past deze reus uit Galicia maar amper in de kleine scheepskeuken.
Dag 115....(dinsdag 24 mei)
We zijn in de middle of nowhere beland. Het is net of we met het schip in de woestijn terecht gekomen zijn.
(Foto: Pixabay.com)
Twee dagen geleden kregen we het onheilsbericht dat door onderbezetting van de bemanning alle activieteiten tot en met 19 juni gecanceled zijn.
Er rest ons alleen verveling.
De verveling blokkeert mijn inspiratie tot schrijven en logisch nadenken. Mijn hersenpan is leeg op het moment en voel me "ridder te voet".......
Of beter uitgedrukt: ik voel me "zeeman zonder boot"......
Ik ben zo afgestompt door deze ongewenste onderbreking dat ik zelfs uit wanhoop over koken ben gaan schijven. Moet je je indenken:.........over koken......!!!!!!
Voor de eerste keer in mijn leven heb ik chili con carne gemaakt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 116.....(woensdag 25 mei)
Er valt weinig nieuws te melden..... Heb maar een foto gemaakt van de achterkant van de Pascual Flores. De voorkant is niet te bereiken door de omheining op het bouwterrein.
(Foto: Martin Cuijpers)
Mijn eerste vrije dag na eén week......
(Foto: Martin Cuijpers)
Avondwandeling gemaakt in Torrevieja....
(Foto: Martin Cuijpers)
Met een restaurant in de Cyber blauwe kleuren van mijn Bloggers.
(Foto: Martin Cuijpers)
Als je het goed bekijkt had deze foto met de olifanten net zou goed in Thailand gemaakt kunnen zijn.
Dag 117.....(donderdag 26 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 118.....(vrijdag 27 mei)
Aan boord is men handarbeid met touw aan het doen om de verveling te verdrijven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na een mum van tijd hebben we waarschijnlijk voldoende pannenlapjes voor half Torrevieja.
Ikzelf vertik het om mijn kostbare tijd te spenderen aan het maken van pannenlapjes.
In mijn ogen lijkt het teveel op een bezigheid die in vorige eeuwen door oudere dames uitgeoefend werd toen men nog geen elektrisch licht had......
(Foto: Wikimedia Commons)
Nadat we nog maar met zijn vieren overgebleven zijn........waren de monipolie avondjes al opgeschort.
Toen ik een vrije foto van monopoly in het Spaans het zoeken was....kon ik er geen gevonden krijgen.
Maar wel deze interessante tekening van Jean-Bart (Jan Bart in het Nederlands) die in 1683 een Spaans schip met 350 Spaanse soldaten veroverde.
(Foto: PICRYL public domain search)
350 soldaten....? Is dat niet een bietje veul? Van de Galeon Andalucia weet ik dat deze tijdens zijn America-reizen meer dan personen aan boord had die hun geluk in de Nieuwe Wereld gingen beproeven. Deze "pelgrims" waren hutje bij hutje opeen gepakt en hadden nauwelijks bewegingsvrijheid. Om maar niet te spreken over de persoonlijke hygiëne op vroegere schepen.
Waar liet Jan Bart die 350 manschappen in godsnaam.?
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 119.....(zaterdag 28 mei)
No comment.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 120......(zondag 29 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 121.....( maandag 30 mei)
Uit verveling maar met gewichten gaan trainen. Dit zijn katrollen van het schip.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 122.....(dinsdag 31 mei)
Een dag met onderhoudswerk.
Met zicht op het bouwterrein naast het schip. Het enige wat ik voorbij zie komen is een parachute van parasailing in de verte.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Op het ferie- en kermisterrein staat een attractie met de naam Aladino. Deze doet me terugdenken aan de tijd dat ik regelmatig de film "Aladin" gezien heb in Andalucia.
(Foto: Martin Cuijpers)
De avonturen in de film deden me dromen.
(Foto: Flickr)
Net als de avonturen in de Kuifje boeken vroeger....en de Kuifje film.
(Foto: Wikimedia Commons)
Dag 123.....(woensdag 1 juni)
Dag 124.....(donderdag 2 juni)
De bootsman .....oftewel contramaestre in het Spaans....op een schip heeft de taak om toe te zien dat de tuigage van een schip in orde is.....hij moet de discipline en orde in de bemanning handhaven....hij moet zorgen dat het schip gereed is voor de manoeuvres voor navigatie....en hij moet toezien dat iedere zeeman aan boord zijn werkzaamheden naar behoren uitvoert.
De contramaestre op de Pascual Flores is Antonio.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 125.....(vrijdag 3 juni)
We waren al geisoleerd door de bouwwerkzaamheden.....maar nu zijn alleen de masten van het schip nog zichtbaar. Nog eventjes en we zijn compleet ingebouwd.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 126.....(zaterdag 4 juni)
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal in Torrevieja kom je hints tegen die wijzen op het feit dat het plaatsje de woonplaats is van vele zeelieden en vissers. Met de daarbij behorende uitzwaaiende vrouwen die hun partner een goede reis toewensen.
Dag 127.....(zondag 5 juni)
Bezoek gehad van Klaus uit Denemarken. Hij werkt op een reddingsboot en vertelde me dat ze vanaf het moment dat het alarm afgaat ze maar 5 minuten nodig hebben om een drenkeling te redden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het bedrijf waar Klaus werkt....Esvagt....beschikt over een supermoderne dingie die meer dan 300.000 euros gekost heeft.
(Foto: Klaus)
Toen ik Klaus vroeg of ik deze foto voor mijn Blogger mocht gebruiken zei hij: "Oooh dan moet ik eerst toestemming aan mijn bedrijf Esvagt vragen." Een paar dagen later stuurde hij me het bericht dat het bedrijf Esvagt toestemming gegeven had.
Met vergelijk met de hyper-moderne Esvagt dingie is die van de Galeon Andalucia maar speelgoed.
(Foto: Martin Cuijpers)
Esvagt heeft sinds de oprichting in 1981 meer dan 150 mensenlevens op zee gered.
(Hopelijk gaat de toekomstige Tattoo Donor Foundation duizenden mensenlevens redden)
Op het menu voor het middageten stond kip in de oven....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 128.....(maandag 6 juni)
Heel de dag gewerkt.....gelijk daarna 2 uur gekookt.....gelijk daarna guardia noctura (nachtwacht) tot 08.00 uur s'morgens.
Dat zijn pittige dagen.
Gelukkig komen op het einde van de week 2 nieuwe "tripulantes" (bemanningsleden) op de boot.
Dan wordt de regelmaat van de guardia noctura automatisch verlicht.
Doordat er niet gezeild kon worden....is er een bedompte en rare atmosfeer aan boord ontstaan.
Dag 129..... (dinsdag 7 juni)
Het enige pluspunt is dat de douches in de marina perfect zijn.
in Sotogrande had ik alleen koud water....
in Saint Raphael alleen gloeiend heet water....
maar in de marina van Torrevieja zijn de douches super.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ooooh ja...en het pluspunt dat door het startende toeristenseizoen op de boulevard van alles te bevelen valt....
(Foto: Martin Cuijpers)
En dat overal de muziek klinkt....
(Foto: Martin Cuijpers)
En dat alles tot in de late nachtelijke uurtjes....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 130.....(woensdag 8 juni)
Het weinige zicht dat de toeristen op de wandelpier op de Pascual Flores al hadden .....wordt nu geheel geblokkeerd door het plaatsen van prefab-bouwelementen op het naastgelegen bouwterrein.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 131.....(donderdag 9 juni)
Vandaag werd ik gebeld dat ik naar de Nao Victoria ga.
(Foto: Martin Cuijpers)
De route naar Genua ga ik niet meemaken omdat de Pascual Flores alleen zeelieden kan gebruiken met de officiele papieren en diploma´s. En die heb ik niet. Het schijnt dat er sinds kort in Spanje een wet is die verplicht stelt dat op zeilschepen met toeristen alleen bemanningsleden mogen zeilen die over het officiële "libro" beschikken. En alleen voor tochten rond Spanje.
Dus als de Pascual Flores in de nazomer naar La Rochelle, Amsterdam en Bremen zeilt....dan zou ik dus in principe weer opnieuw kunnen aanmonsteren.
Het goede nieuws is dat als ik naar de Nao Victoria ga.....ik op alle 4 schepen van de stichting Nao Victoria gezeild heb.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op het moment ligt de Nao Victoria in Noord Spanje.
Om precies te zijn in Portugalete in Biskaije.
Met de bestemming Bordeau rond de 19de van Juni.
( Foto: Stichting Nao Victoria)
De Nao Victoria is voor mij als leek herkenbaar door zijn typische gesloten kraaiennesten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 132.....(vrijdag 10 juni)
En de enige beweging van enige betekenis hier geschied op het naastgelegen bouwterrein.
Daar waar in een stadium van wachten beland zijn.....wordt er gestaag doorgewerkt aan het nieuwe gebouw op de visserskade. De prefeb-bouwelementen worden 1 voor 1 uit de truckendoos getoverd.
(Foto: Martin Cuijpers)
De gemeente Torrevieja is begonnen met een prestisieuse verbouwing vaan de vissershaven en is gestart met dit ultra-moderne gebouw als uitbreiding van de ijsfabriek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Door een grote buis (rechts op de foto) kunnen de vissers van de vissersboten hun ijs "tanken" om hun juist gevangen vis te koelen.
Dag 133.....(zaterdag 11 juni)
Werkdag: heel de dag geschuurd. De vernislaag op de deuren op het dek verwijderd. Door de zon wordt vernis lelijk...en om in de toekomst meer economisch te werken wordt de oude laag verwijderd door schuren....om daarna het hout met teak-olie te behandelen. Deze teak-olie is gemakkelijk aan te brengen met een kwast en hoeft nooit meer geschuurd te worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 134.....( zondag 12 juni)
Luie dag....met als afsluiting de zoveelst guardia noctura (nachtwacht)
Door dat we de afgelopen tijd maar met zijn vieren waren heb ik om de 3 dagen een nachtwacht moeten doen.
De vislijnen op de schepen heb ik nog niet 1 keer zien bewegen maar de plaatselijke vissers naast de Pascual Flores hebben wel regelmatig beet.
(Foto´s: Martin Cuijpers)
Een van de vissers legde me uit dat het onder de achterkant van ons schip wemelt van de zeebaars.
Zeebaars oftewel lubina in het Spaans. Zeebaars is een witvissoort en wordt als vis het meeste gegeten in Spanje.
(Foto: Wikimedia Commons)
Dag 135.....(maandag 13 juni)
Na de nachtwacht uitgeslapen en een deugdelijke reistas gekocht om de reis naar Portugalete (Biskaje) te ondernemen. Al mijn spulletjes ingepakt voor de reis.
Dag 136.....(dinsdag 14 juni)
Heel de dag zitten wachten op vliegticket.
Ik had lang kunnen wachten.....want nu ga ik toch mee naar Genua.
Rond 17.00 uur de waterslang ontkoppeld bij de buren van het museum met de onderzeëer. Ik kwam teruggelopen en de groene waterslang was al aan boord gebracht. Tenauwernood heb ik over de reling van het schip kunnen klimmen want we waren al aan het vertrekken. Het zou van tevoren wenselijk zijn te weten wanneer we vertrekken.
Rare situatie aan boord. Slechte communicatie.
Toevallig had ik nog een laatste foto van de toekomstige ijsfabriek kunnen maken.
(Foto: Martin Cuijpers)
De tocht naar Genua gaat 3 dagen duren.
Goodbey Torrevieja....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 137.....(woensdag 15 juni)
Ineens zette kapitein Guti midden op zee de motor af. Hij riep iets in het Spaans en ik zag iedereen naar het benedendek vliegen om een paar minuutjes later in zwemkleding terug te komen. Heeej....er zou gezwommen worden. De touwladder werd bevestigd en de eersten sprongen al in de rimpelvrije golven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het was geleden dat ik vanaf een boot in de zee gesprongen heb. Zou ik het doen.....of toch maar niet....of toch wel....? Het adreailinepeil in mijn bloed steeg naar een ongekend hoogtepunt.
In een flits deed ik mjn korte broek uit....en sprong. Het overbekende geluid-gedruis in mijn oren van onder water te zijn....voelde aan als een sensatie.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 138.....donderdag 16 juni )
De first officer Johnny heeft mij het stuurwiel leren bedienen in 1 enkele nachtwacht. Bedankt....Johnny....!
(Foto: Martin Cuijpers)
En als kers op de taart weer Dolfijnen gezien....de laatste keer dat we deze prachtige dieren gespot hadden was voor de kust van Monaco. Deze groep sprong met flinke sprongen door de golfslag van een hybride boot.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 139.....(vrijdag 17 juni)
gearriveerd in Palamos
wederom nachtwacht
2 nieuwe tripulanten aangekomen.
Dag 140.....(zaterdag 18 juni)
uitgegaan in Palamos
Dag 141.....(zondag 19 juni)
vertrek naar Genua
Dag 142.....(maandag 20 juni)
Dag 143.....(dinsdag 21 juni)
Dag 144.....(woensdag 22 juni)
aankomst Genua
Dag 145.....(donderdag 23 juni)
Dag 146.....(vrijdag 24 juni)
Dag 147.....( zaterdag 25 juni)
Dag 148.....(zondag 26 juni)
zeilparade en daarnavertrek naar Valencia
Dag 149.....(maandag 27 juni)
Dag 150.....(dinsdag 28 juni)
Dag 151.....(woensdag 29 juni)
Golven van meer dan 4 en halve meter.
Het stuurwiel met alle instrumenten werd tegen de reling geslagen en met de spatterelende bemanningsleden daar omheen.
Guti, Cayetano en Fran.
Dag 152.....(donderdag 30 juni)
Geleerd om het logboek in te vullen. Diario de navigation in.
Dag 153.....(vrijdag 1 juli)
aankomst in Valencia
en dezelfde dag gewerkt in het museum......nou ja...museum!.....
de mededeling dat ik werkelijk naar de Nao Victoria zou vertrekken en wederom nachtwacht.
Op het naastgelegen schip de Palinuro hadden de bemanningsleden een ontvangst receptie georganiseerd. Gestoken in spierwitte en perfect gewassen en gestreken kleding.
(Foto: Martin Cuijpers)
In contrast tot de smoezelige T-shirts op de Pascual Flores.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Mijn vader zei me altijd: " Je moet niet ??????????????? buiten hangen.....jongen."
Dag 154.....(zaterdag 2 juli)
vertrek naar San Sebastian
Met de taxi naar het vliegveld van Valencia.....
(Foto: Martin Cuijpers)
.....om de lange reis via Madrid naar San Sebastian te ondernemen. De naam van San Sebastian in het Baskisch is Donostia.
Dag 154.....(zondag 3 juli)
Vertrek vanuit Madrid naar San Sebastian alwaar ik de tocht voortzet met de bus naar het schip Nao Victoria.
Ik was blij de Nao Victoria in de haven te zien liggen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 155.....(maandag 4 juli )
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 156.....(dinsdag 5 juli)
receptie aan boord
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 157.....(woensdag 6 juli)
lezing aan boord.
Foto: Martin Cuijpers)
Dag 158.....(donderdag 7 juli)
(Foto: Martin Cuijpers)
Gesprek met de koster Ignacio van het kleine kerk aan de haven.De naam Ignacio is in het Baskisch Iñaki.
Dag 159.....(vrijdag 8 juli)
Dag 160.....(zaterdag 9 juli)
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal in San Sebastian vind je verwijzingen naar het rijke maritime verleden van de stad.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 161.....(zondag 10 juli)
Bezoek gehad van Wim en Jenneke die in de haven onze buren waren. Als geschenk voor de bezichtiging van de Nao Victoria hadden ze een pot Hollandse pindakaas meegebracht. Lekker....! Dank je wel.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de boulevard 2 billboards tegengekomen van 2 filmsterren die ook in mijn Blogger First Tattoo Donations voorkomen....namelijk Brat Pitt:
(Foto: Martin Cuijpers)
.....en Penelope Cruz:
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 162.....(maandag 11 juli)
Zafarancho en vertrek naar La Rochelle
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De caroussel in San Sebastian (Donostia) doet me denken aan de caroussel in Saint Raphael.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 163.....(dinsdag 12 juli)
3 dagen gezeild en alle zeilen ingezet .
6 trainees aan bord gehad.
speciaal voor de trainees de koers veranderd en een rondje gemaakt om de zeilen in te openen. want iedereen wachtte vol spanning op dit moment.
Bezoek gehad van Wim en Jenneke die in de haven onze buren waren. Als geschenk voor de bezichtiging van de Nao Victoria hadden ze een pot Hollandse pindakaas meegebracht. Lekker....! Dank je wel.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 164.....(woensdag 13 juli)
aankomst La Rochelle
Dag 165.....(donderdag 14 juli)
gewerkt als piraat
Dag 166.....(vrijdag 15 juli)
gewerkt al piraat en uitgegaan in La Rochelle
Vorige week: Een bezoeker toonde met veel trots zijn Tattoo van een piraat.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 167.....(zaterdag 16 juli)
vrije dag
Dag 168.....(zondag 17 juli)
zafarancho 0m 20.30 uur...met bestemmming Saint Malo. 3 dagen navigeren en zeilen.
Voor de eerste keer de kapitein ontmoet. Ik was benieuwd wie de kapitein van de Nao Victoria zou zijn.
In het begin dacht ik het dat het Rafa was. Rafa had ik in Sete gezien op de Pascual Flores. Hij vertelde me dat hij de contra maestre is. Toen ik echter daarna Miguel zag was ik er van overtuigd dat hij dat de kapitein moest zijn. Qua uiterlijk lijken Rafa en Miguel trouwens veel op elkaar.
(Foto:
Dus verwisseling is niet zo moeilijk. Maar toen kwam echt de confusing....Miguel is de first officer. Toen wist ik het ook iet meer. Op het eind van de dag zag ik een nieuw gezicht aan boord. Een vrouw. Onze kapitein is een vrouw....! Wow.!
De Nao Victoria beschikt over 2 diesel motoren van het merk John Deere.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op deze foto staan de first officer Miguel en de jefe de maquinas Kevin.
Dag 169..... (maandag 18 juli)
Voor de eerste keer met de pinzote gemanouveerd. Het is niet zo gemakkelijk als het er uit ziet. Na een 4-uur wacht had ik het toch redelijjk onder de knie. Dacht ik. De volgende wacht werd het ronde stuurwiel naar boven gehaald en verwisseld met de pinzote-paal. Begon de stress opnieuw want het ronde stuurwiel reageert totaal anders.
De kapitein heeft me geïnstrueerd om niet alleen naar het kompas te kijken....maar ook naar de sterren en overdag naar andere aankopingspunten. Met de sterren navigeren is een kwestie van gewenning maar het heeft wel wat.
Dag 170.....(dinsdag 19 juli)
(Foto: Martin Cuijpers)
De kapitein heet Rosario Fernández
Dag 171.....(woensdag 20 juli)
aankomst in Saint Malo
Kleine wandeling gemaakt in het ommuurde stadsgedeelte.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag172.....(donderdag 21 juli)
Omdat Saint Malo een kustplaats is komt men overal herrineringen uit de maritieme verleden tegen.
Zoals de vele kanonnen die nu dienen als afscheiding. Er moet wel vermeld worden dat de huidige kanonnen copiën zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
De orginele kannonen zijn te bezichtigen in het stadsmuseum. Overal in het centrum ziet men de half ingegraven kanonnen.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 173.....(vrijdag 22 juli)
uitgegaan na 22.00 uur
in La Belle Epoque
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 174.....(zaterdag 23 juli)
Dag 175.....(zondag 24 juli)
De Etoile du Roy is een replica die gebouwd is in Marmaris in Turkije. De origene Franse Galjoen (Fregat) met de eerdere naam Grand Turk is vroeger gestolen door de Engelsen. En heeft de thuishaven in het Franse Saint-Malo in Bretagne. Met een lengte van 46,30 meter is de Etoile de Roy maar 5 meter kleiner dan de Galeon Andalucia.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De handkanonnen (Falconetes) lijken veel op die van de Nao Victoria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Der motoren van de Etoile du Roi...
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 176..... ( maandag 25 juli)
Juancho heeft met zijn mes mosselen los gestoken. Genoeg voor een lekkere portie. Tijdens het binnenvaren van de haven zag ik inderdaad dat de kades bedekt waren met mosselen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Maar de dag ervoor heeft Juancho ook beet gehad.
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze keer was een grote krab de pechvogel. Gelukkig heeft het diertje een beetje geluk gehad omdat in de haven teveel petroleum drijft en dat gaat de smaak echt niet bevorderen. Dus na een poosje heeft hij zijn vrijheid terug gekregen.
(Foto: Martin Cuijpers)
"Tussen de wal en het schip vallen" is een uitdrukking.... maar tussen wal en het schip kun je ook wel eens een flinke vis vangen.....
(Foto: Martin
Cuijpers)
Gelukkig voor deze vis.....hebben ze hem weer in het water terug gezet.
Op een Spaans schip hoort eigenlijk Spaanse muziek:
Een viertal zangers uit Segovai hebben ons verrast met hun gezang.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vooral de vrouwelijke bemanningsleden waren in de indruk de muziek van het groepje Spaanse zangers.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 177.....(dinsdag 26 juli)
Werkdag als piraat....veel berzoekers aan het lachen gemaakt
Dag 178.....(woensdag 27 juli)
Rondleiding gegeven op het schip aan een Nederlands gezinnetje. Later hun boot bezocht.
Een van de jongetjes was zo in de indruk geweest van de piratenboot en de piraat dat hij de hele nacht bijna niet geslapen had. Als dank had hij een mooie tekening getekend en had een lieve brief geschreven.
Dag 179....(donderdag 28 juli)
Op bezoek geweest op de catamaran die naast ons in de haven lag.
(Foto: Martin Cuijpers)
De enthousiaste kapitein vertelde me dat zijn boot een snelheid van 38 knopen haalt. Op hetzelfde moment kwam de boot van de eerste vrouw die de route du rhum had gewonnen op de achtergrond de haven binnen gelopen. "En deze catamaran van Florlence Th kan onder gustige omstandigheden de snelheid van wel 42 knopen halen", voegde hij spontaan toe.
En als dat nog niet genoeg was....liep een blauwe catamaran binnen. "En deze haalt zelfs een sneheid van 52 knopen." Het scheen op het moment één van de meest snelle boten ter wereld te zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op deze foto is op de achterkant de boot van Florence Arthaud te zien.
In de haven is een plaquette met een handafdruk van Florence Arthaud die in 1990 als eerste vrouw de route du rhum gewonnen heeft. De route du rhum gaat van Saint Malo naar Guadeloupe.
(Foto: Martin Cuijpers)
Rondleiding gegeven aan2 gezinnetjes uit Antwerrpen. Hetzelfde gezin had 2 boten in de haven liggen.
Lekker Duveltje gedronken.
(Foto: Martin Cuipers)
Onder het genot van dit Belgische biertje vingen mijn oren het gezang van een koor op. Het geluid kwam van mijn schip. Ik zei tegen mijn gastheer en vrouw: "Hoe gezellig ik ook het vind hier....maar de plicht roept.....aan boord vlan de Nao Victoria is een visserskoor aan het zingen en mijn aanwezigheid wordt verlangd.
Jammer....maar het is niet anders."
Eens te meer op deze reis werd bewezen dat iemand niet op 2 plaatsen tegelijkertijd kan zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 180.....(vrijdag 29 juli)
Twee pistolen gekocht als versiering voor mijn piraten kleding.
(Foto: Martin Cuijpers)
En opnieuw een foto gemaakt van le pirate de malo
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 181.....(zaterdag 30 juli)
Iedere keer als ik een rad van fortuin....oftewel in het Frans "La Grande Roue" zie....moet ik stevast aan het grote rad in Saint Raphael denken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 182.....(zondag 31 juli)
Dag 183.....(maandag 1 augustus)
vertrek Loctudy
laat op de avond miezerregen.
Dag 184.....(dinsdag 2 augustus)
Heel de dag is het mistig geweest.
(Foto: Martin Cuipers)
Met een zicht van minder dan 300 meter. Als je niets ziet...kun je alleen op de kompas vertrouwen. Dat is echter wel een prima manier om te oefenen te timon en de pinzote nauwkeurig te bedienen.
Als je omringd bent met een dicht gordijn van mist krijg je op de stille zee af en toe het onheilspellende gevoel in de film Pirates of the Caribean te zitten. En dat plotseling een gigantisch zeemonstervoor je boeg verschijnt. Om daarna je laatste uur op deze wereld in te luiden.
Dag 185.....(woensdag 3 augustus)
Aankomst in Loctudy.
Dag van onderhoud.
(Foto: Martin Cuijpers)
Nieuw rood design-teken op de zeilen gemaakt net als we dat in Genua gedaan hadden voor de Santa Maria.
Met vereende krachten werd het zeil in zijn geheel naar de kade gesjouwd om daarna weer op zijn plaats te brengen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na 22.00 uur met enkele mede-bemanningsleden wat gaan drinken in een bar in het piepkleine vissersdorpje. (Pilar, Juancho, Xavier en Oscar)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 186.....(donderdag 4 augustus)
Vrije dag
In het zonnetje naar de rij wachtende bezoekers van de Nao zitten kijken en na een lange periode de tijd gehad om mijn Blogger een beetje bij te kunnen werken.
Na 22.00 uur was het gehuchtje compleet uitgestorven. Geen enkele bar of restaurant was nog open. Voor een piraat zijn dorpjes als Loctudy een nachtmerrie.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 187.....(vrijdag 5 augustus)
Dag 188.....(zaterdag 6 augustus)
Dag 189.....(zondag 7 augustus)
Dag 190.....(maandag 8 augustus)
Vertrek naar Vilagarcia de Arosa.
Ala je in een huis woont en de omgeving bevalt niet.....kun je niet zo maar 1..2...3..verhuizen.
Met een boot kan dat wel...!
Nog snel voor het vertrek werd een instructie sessie gegeven "man over boord"....oftewel in het spaans: " hombre al agua"
(Foto: Martin Cuijpers)
Guancho had zich als vrijwilliger aangeboden en met een sierlijke duik sprong hij in het koude water.
Aan de reling stond Xavier die continue: "hombre al agua" schreeuwde en naar het slachtoffer bleef wijzen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Spartelend in het water....wachte Guancho totdat er hulp aankwam. Die hulp verscheen in de vorm van een Dingie nadat allereerst een reddingsband naar Guancho gegooid was.
In de Dingie zaten Rafa en Miguel die vliegensvlug de rubberboot gestart hadden en naar het "slachtoffer" spoedde.
Dag 191.....(dinsdag 9 augustus)
Timon compleet afgebroken
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Na bliksemsnelle maniobras de pinzote voor de dag gehaald.
Voor de zoveelste keer heeft Paula overgegeven. Het zeeziek-zijn begint bij haar parten te spelen. Ook Martha en Pilar konden hun eten niet binnen houden. Aan onderkant van de reling kwam het braaksel voorschijn. Het is te gevaarlijk over de reling over te geven en zodoende zag je enkele bemanningsleden gehurkt onder de reling zitten. Met een bleek gezicht moeten ze zelf alles wegspoelen.
Dag 192.....(woensdag10 augustus)
Pilar van de trap in de werkplaats van de engine room gevallen
Dag 193.....(donderdag 11 augustus)
Guancho heeft eentonijn gevangen
Zijn onderkaak was geheel los gescheurd
Bijna een ding (wieltje) op mijn hoofd gevallen.
Vandaag voor de zoveelste keer geprobeerd de as de guia te knopen.
(Foto: Martin Cuipers)
Aankomst in Vilagarcia de Aurosa
(Foto: Martin Cuijpers)
S´avonds na 22.00 uur uitgegaan.
Dag 194.....(vrijdag 12 augustus)
Op een plein in het centrum draaiden 2 dj,s de mooiste muziek uit de jaren ´80 en ´90.
(Foto: Martin Cuijpers)
Honderden mensen stonden op de deun mee te springen.
Dag 195.....(zaterdag 13 augustus)
Op zaterdag is er een markt in Vilagarcia.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 196.....( zondag 14 augustus)
Dag 197.....(maandag 15 augustus)
Weer een dag gewerkt als piraat en wederom een hoop kinderen en hun ouders aan het lachen gemaakt.
Na de guardia uit willen gaan doch de regengoden waren me niet gunstig gestemd.... het regende pijpenstelen.
Plotseling werd het droog.
Op het gebied van uitgaan dacht ik bijna alles wist maar wat ik hier in Vilagarcia gezien heb....was werkelijk de top. Bijna 24 uur waren de pleinen gevuld met dansende en drinkende mensen.
"a tope"in het Spaans oftewel bomvol. Alles tjokvol.
Toen ik rond 11.00 uur in de morgen naar de douches in de haven liep....zag ik op de straat van de markt nog steeds honderden jongeren dansen.
Dag 198.....(dinsdag 16 augustus)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 199....(woensdag 17 augustus)
1 dag navigatie naar Vigo.
Met een aantal trainees omdat het maar 1 dag varen was.
De kapitein was niet revreden over het tempo van de maniobras. Met het gevolg dat iedereen de "milie" kreeg.
Dag 200.....(donderdag 18 augustus)
Te horen gekregen dat als ik voordat we in San Lucar zijn de asdeguia en de bastrinker niet kan knopen....dat ik kan vertrekken..
Dag 201.....(vrijdag 19 augustus)
Dag 202.....(zaterdag 20 augustus)
Na 22.00 uur nvrij.
Bij de haven was een concert van Iggy Pop aan de gang. Een hoop herrie en felle lichten.
Ben nooit een fan van Iggy Pop geweest
Dag 203......(zondag 21 augustus)
Vrije dag.....nou ja.... vrije dag.....!
Als je om 20.00 zafarrancho hebt kun je niet echt over een goeie vrije dag spreken.
Dag 204.....(maandag 22 augustus)
Navigatie naar???
Dag 205....(dinsdag 23 augustus)
Dag 206.....(woensdag 24 augustus)
In de golf van Biskaije hebben orcas zeilschepen aangevallen
1 zeilschip is gezonken.
De 5 opvarenden zijn gered.
Schijnt dat de volwassen orcas de roeren van kleine schepen aanvallen en kapot bijten om hun jongen te leren hoe te jagen.
Ze leren om de staart van hun prooi stuk te bijten zodat de vis stuurloos wordt en niet meer kan vluchten.
Dag 207.....(donderdag 25 augustus)
Aankomst in Mazagon.
De laatste dagen was bestemming nog steeds niet ingevuld in het logboek. Dus ik was verrast dat plotseling de defensas gereed gemaakt moesten worden.
Dag 208.....(vrijdag 26 augustus)
Dag 209.....(zaterdag 27 augustus)
In Mazagon heeft de
Kapitein afscheid genomen
Mijn mobiel is kapot.
En nu doet bij overmaat van ramp mijn laptop het ook niet meer.
Dag 210.....(zondag 28 augustus)
Dag van onderhoud....en tegelijkertijd het museum. Iedereen die niet in het museum werkte....werd aan het schilderen gezet. Voor de zoveelste keer werd bewezen dat een goede vrijwilliger niet altijd per definitie ook een goede schilder is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zelfs het water tussen het schip en de wal werd vervuild met een laag gemorste verf.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 211.....(maandag 29 augustus)
Nieuwe mobiel gekocht in Huelva
Dag 212....(dinsdag 30 augustus)
Dag 213.....(woensdag 31 augustus)
Vandaag arriveert de nieuwe kapitein voor de tocht Mazagon-Sanlucar....de admiraal van de vloot ....Manuel Murube.
Om 22.00 uur zafarancho.
Dag 214.....( donderdag 1 september)
Mazagon - Sanlucar
Zie fotos
Het is een genot om met de kapitein Manuel Murube....oftewel Manolo....te navigeren.
Dag 215....(vrijdag 2 september)
De dagen vliegen voorbij.
In de haven van Sanlucar hebben de inwoners van het vissersplaatsje de mogelijkheid om de Nao Victoria gratis te bezoeken en te bezichten.
Op mijn vrije dag het kasteel van Sanlucar bezocht : Castillo de Santiago
Zie 2 fotos
In het centrum van Sanlucar kwam ik een soort standbeeld tegen over het verhaal van Pigafetta en de Nao Victoria.
Zie foto
Meer en en meer besef ik wat de Nao Victoria betekent voor de Spaanse geschiedenis en de maritieme geschiedenis in het algemeen.
Door Pigafetta geschreven verslagen is men in staat geweest de replica van de Nao Victoria zo natuurgetrouw te constueren.
Dag 216.....(zaterdag 3 september)
Dag 217.....(zondag 4 september)
Guardia noctura gehad.
Om 2 uur begonnen de vissersboten uit te varen Met veel kabaal. Zelfs de kapitein werd in zijn slaap gestoord. Samen hebben we....steunend aan de reling...staan turen naar de 1 naar 1 van de 16 vertrekkende vissersboten. Het roer ging als een gek tekeer bij iedere golfslag.
Dag 218.....(maandag 5 september)
Dag 219.....(dinsdag 6 september)
Dag 220.....(woensdag 7 september)
Voor de 3de keer vertrek ik op een schip vanuit de haven van Puerto Sherry.
(Foto: Martin Cuijpers)
De eerste keer aan boord van de Santa Maria...en nu aan boord van de Nao Victoria.
Deze morgen:
Juni: "Vieren ze ieder jaar de verjaardag van de eerste reis rond de wereld?"
Ik: " Neeeej...natuurlijk niet...!" Ze zijn 3 jaar bezig geweest om van deze 500ste verjaardag van de eerste reis rond de wereld een grote hapening te maken. Deze feestweek in Sevilla is uniek."
Juni: "Oooh...ik dacht dat het ieder jaar gevierd werd."
Ik: "Nee... dit is de eerste keer. Daarom is het z´n grote eer voor ons om juist aan boord van de Nao Victoria naar Sevilla te koersen. Dit maak je maar 1 keer in je leven mee."
Juni: "Oooooh.................."
Aan boord sprak ik met Pedro De Tolosa.
Pedro leeft in Tolosa in Noord Spanje. Dichtbij de plaats van Elcano....namelijk Getaria.
De afstand van Tolosa naar Getaria is zo'n 30 kilometer. Omdat Pedro een afstammeling is van 1 de bemanningsleden van de Nao Victoria tijdens de eerste reis rond de wereld heeft hij besloten om 10 augustus 2019 dezelfde reis als Sebastian Elcano en Magelhaen te maken..
En nu is hij aan boord van de Nao Victoria om morgen zijn eigen werelreis in Sevilla te eindigen. Net als zijn over-over-over grootvader Pedro Tolosa.
(Zie foto)
Bij het binnenvaren van de Guadalvivir stonden mensen op de oevers te zwaaien om ons te verwelkomen. Voor de bewoners aan de Guadalviquir was het zien van zoveel historie een belevenis.
Zie foto
Bij het zien van de flamingos en de ibissen aan de wederzijdse oevers : bedenk ik me hoe wonderlijk het moet zijn geweest voor de vogels destijds om de Nao Victoria precies 500 jaar geleden zien voorbij te varen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Laat in de avond hebben we aangemeerd in de haven van Tablada van Sevilla in
afwachting van de start van de festiviteiten morgen.
We hebben het museum al opgebouwd en hoeven morgenvroeg alleen het laatste stukje te varen.
De eerste reis rond de wereld was in die tijd... 1522...te vergelijken met de eerste stap op maan.
(Foto: Public Domain Pictures)
Je moet bedenken dat je op deze heuglijke dag 8 september 1522 onomstootlijk bewezen was dat de aarde niet plat was....maar rond.
Dag 221.....(donderdag 8 september)
De Nao Victoria wordt om 10.00 verwacht aan de Muelle de la Delicias.
Ik ben er niet zeker van....maar ik denk dat het zoiets van "de kade van van de lekkere dingen" betekent...
De vroegere schepen brachten namelijk de meest verscheidene specerijen en heerlijkheden mee uit de orieentale wereld.
Foto specerijen in de Nao.
Dag 222.....( vrijdag 9 september)
Verkleed als de 18 overlevenden van de eerste reis rond de wereld.
(Foto: Tripu Nao)
Als ware helden ingehaald.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 223.....(zaterdag 10 september)
Documentaire makers gesproken.
Foto van 2 roeiboten
Aan boord maken verschillende bemanningsleden gebruik van een hangmat. Heb nooit geweten dat de hangmat door Columbus in Europa geïntroduceerd was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 224.....(zondag 11 september)
Laatste dag van de feestweek.
Meer dan 3200 bezoekers geregistreerd op de tikker.
In Sevilla een piraten ring met een doodskop gekocht.
(Foto: Martin Cuijpers)
De kinderen die de boot bezoeken zijn verheugd een piraat te zien en kijken met volle verwondering naar de ring als ik hun vertel dat ik deze gekregen heb van kapitein Morgan en dat wij sindsdien vrienden zijn.
Dag 225.....(maandag 12 september)
In de vroege morgen werd ik gewekt en merkte dat we al vertrokken waren richting Malaga. De defensas waren al bevestigd en we stonden op het punt om de sluis binnen te varen.
Het was een bijzondere ervaring om eens niet altijd op zee te navigeren maar een rivier af te zakken.
Zie foto El Galeon naast ons.
Dag 226.....(dinsdag 13 september)
Op weg naar Malaga.
Dag 227.....(woensdag 14 september)
De brandblusboot van de plaatselijke brandweer in Malaga verwelkomde ons door een staaltje van hun kunnen te tonen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het touwwerk in de schepen moet een speciale maniier geknoopt worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ik weet niet precies hoeveel meter touw en kabels aan boord van de Nao is....maar ik weet dat de Galeon Andalucia meer dan 4000 meter touw (cabo in het spaans) heeft.
Het hondje van de dag:....
(Foto: Martin Cuijpers)
Een Tattoo met een piraat.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 228.....(donderdag 15 september)
Een bezoek gebracht aan de Götenborg die toevallig in de haven van Malaga lag.
(Foto: Martin Cuijpers)
De Götenberg pretendeert het grootste zeilschip ter wereld te zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met een profesiële bemanning van 20 marineros en bijna 50 vrijwilligers kunnen ze zeiltochten met groepen tot 120 personen organiseren.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Boven in deze balk is een restant verwerkt van de originele Götenborg verwerkt die aan de kust van Zweden gezonken is ???
(Foto: Martin Cuijpers)
Alles aan de Götenborg is enorm.
(Foto: Martin Cuijpers)
En ik dacht dat de Galeon met zijn meer dan 4000 meter touw al speciaal was.....moet je deze touwen eens zien.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
In het centrum van Malaga het museum bezocht waar mijn reis meer dan 7 maanden geleden begonnen is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het museum is gratis te bezoeken.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 229.....(vrijdag 16 september)
Regelmatig komen filmploegen het schip bezoeken....
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze keer verkleed in 16-eeuwse kledij voor een documentaire over Magelhaen of Columbus geloof ik.
Omdat ik maar de helft van het Spaans versta......ontgaan veel dingen aan mij.
In ieder geval: de vroegere kostuums creeen een romantische sfeer aan boord.
(Foto: Martin Cuijpers)
Alhoewel de Nao Victoria DE locatie is voor historische films en documentaires is er tot nog toe niet veel gerealiseerd op dit gebied.
Op de kade was een man neersgestreken en had zijn mountainbike tegen een meerpaal geplaatst...en was begonnen met het schetsen van het schip. Enthousiast begon hij te vertellen over zijn hobby. Zijn naam was A.Cisneros. De volgende morgen vroeg hij naar mij....en vol trots toonde hij zijn voltooide kunstwerk.
En inderdaad mocht gezegd worden dat het een kunstwerk was.
Dag 230.....(zaterdag 17 september)
Hoogst belangrijk bezoek gehad van een kleine piraat.
(Foto: Martin Cuijpers)
Geweldige dag....
Met de opdracht om een "message in a bottle" van boord te gooien als we op open zee zijn.
Bij deze:
Dag 231.....(zondag 18 september)
Zafarancho. Iedereen moet om 20.00 uur aan boord zijn.
Enkele trainees zijn al aan boord.....de anderen arriveren morgenvroeg.
Goodbey Malaga.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Meer dan 7 maanden geleden ben ik op het schip El Galeon Andalucia uit Malaga vertrokken....en nu bijna hetzelfde aan boord van de Nao Victoria. Op naar de volgende 7 maanden....!!!
Dag 232.....(maandag 19 september)
Een 1 dags traversia naar Motril.
Deze keer hadden een aantal trainees geboekt en onder hen was Helena die gespecialiseerd was. Nou ja, gespecialiseeerd....ze had een boek van een bekende zeiler gekocht en een moderne sextant.....en wilde dit nu in de praktijk testen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tezamen met Mirzam hebben ze geprobeerd de juiste koers ( rumbo in het Spaans) te berekenen.
Al vlug nadat we het ruime sop gekozen hadden kwamen we langs El Palo gevaren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met zijn afschuwelijke toren die ik herken van de vele keren dat ik met de bus naar het strand aldaar geweest ben.
Vanuit mijn dorp Villanueva de la Concepcion is het mogelijk voor de dorpbewoners om voor 2 euro in het zomerseizoen met de bus naar het strand van El Palo te gaan.
Dag 233.....(dinsdag 20 september)
Heel de dag onderhoud gedaan. Sommigen zijn ijverig in de weer met de verfkwast....weer anderen zijn aan het poetsen en de boel aan het desinfecteren.
Een hoop avocado´s en mangos werden uit de finca van een bemanningslid meegebracht als geschenk voor iedereen aan boord.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na mijn wacht om 22.00 uur een drankje willen gaan drinken. Bij het verlaten van de boot trof ik Mirzam die als een verdwaalde hippy met zijn guitaar aan het spelen was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen ik een muntje van 50 cent op zijn guitaarfoudraal gooide ....keek hij me met een zuur gezicht aan alsof hij wilde zeggen: "Is 50 cent alles wat je kunt missen.? Kan er geen euro van af.?" Nou Mirzam: je speelt goed...maar voor 1 euro moet je echt nog wel wat oefenen.
Het uitgaan in een andere haven is iedere keer afhankelijk van de afstand van de boot naar het dorp of de stad of het dorp. Bij de haven van Motril is in de week alles vroeg gesloten was. De pech deze avond was dat alles al gesloten was.
Zelfs de bar met de toepasselijke naam Capitan Morgan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 234.....(woensdag 21 september)
Vrije dag. Een hard verdiende vrije dag. Het slaaptekort van de laatse maanden heeft zijn sporen achtergelaten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Heb nu tijd om mijn achterstallig werk aan mijn Blogger goed te maken.
Te beginnen met een biertje in de bar Capitan Morgan in de haven.
Dag 235.....(donderdag 22 september)
Het "international Team". Met Angie...de vriendin van Jauncho...en Eduardo uit Madrid.
(Foto: Martin Cuijpers)
Hondjes aan boord van de Nao Victoria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dit hondje was net niet te groot om op de arm te dragen en mocht daarom op het schip.
Sinds ik de piraat op de boot speel is het tipgeld verdubbeld. Na het maken van een foto met de piraat van de Nao Victoriavliegen de tips (propinas in het Spaans) in de schatkist. Mirzam is zo creatieef geweest om een vloot van zilveren bootjes te maken. Met zilver-folie had hij het fooiengeld verdeeld en op ieder schip een zilveren mast gemaakt met onze naam. Bedankt Mirzam.
(Foto: Martin Cuijpers)
Bij het zien van deze "zilvervloot" kwam een hoop jeugdsentiment bij me op. In mijn jeugdjaren had een bekende bank in Nederland een spaarsysteem op de markt gebracht speciaal voor kinderen. Met grote ijver deponeerde ik mijn spaargeld op dit "eigen" bankboekje met het vooruitzicht op hoge rentes.
Ik ben in mijn jeugd wel meer voor de gek gehouden....!
Ik had gewild dat ik wat meer van mijn geld geprofiteerd en genoten had.
Dag 236.....(vrijdag 23 september)
(Foto: Martin Cuijpers)
Juancho heeft weer een vis gevangen. Het mooie is dat hij de vis gelijk daarna weer in het water terug gezet.
Dag 237.....(zaterdag 24 september)
Vrije dag. Ook vandaag mijn achterstallig werk aan mijn Blogger weggewerkt. Wederom in de bar Capitan Morgan. Onder het genot van een alcoholische versnapering en een heelijke tapa. Wat wil je nog meer.
(Foto: Martin Cuijpers)
In dit soort omgeving voel ik me in mijn hum.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 238.....(zondag 25 september)
Vrije dag. Omdat de dag in teken staat van de aankomende zafarancho om 20.00 uur en mijn guardia noctura kan je niet echt ongedwongen genieten. Heb er maar het beste van gemaakt en ben een uurtje aan het strand gaan zonnebaden. Bij overmaat van ramp moet in tijdens de nacht om 06.30 de hele bemanning wekken en moet zorgen dat het ontbijt met de koffie voor 17 personen klaar staat.
Ik zet de altijd de koffiepotten klaar in het begin van de nacht zodat ik om 06.00 alleen het vuur hoef te steken. Nou....daar ging ik dus in de foutf. Klokslag 06..00 uur wilde ik het gas aanteken.....was er godverdomme nergens een aansteker te vinden. Heb ik 3 officials wakker moeten om te vragen of ze een aansteker hadden. Je kunt je wel indenken wat een grimmige antwoorden ik naar mijn hoofd geslingerd kreeg.
Dus stress "all over". Vooral als je je bedenkt dat ik al 2 weken vraag voor nieuwe gasaanstekers.
In het begin maakte ik druk om geen fouten te maken zodat ze me van de schepen zouden kunnen sturen. Welnu....ik ben nu op het punt aanbeland dat het me geen flikker meer interesseert wanneer ze me wegsturen.
Dag 239.....(maandag 26 september)
Weinig geslapen en gelijk daarna gaan navigeren. Had de wacht met kapitein Manuel (Manolo) van 08.00 tot 12.00 uur en 20.00 tot 24.00 uur en kon dus om 12.00 uur gaan slapen. Ik was kei-kapot.
We zouden naar Puerto Sherry gaan voor film opnames maar door het slechte weer dat voorspeld was in de straat van Gibraltar had Manolo besloten de koers naar het oosten te zetten. Richting Almeria.
In het logboeek was geen bestemming ingevuld zodat ik verrast was dat ik in de loop van de dag de glinstering van de werkaatsing van de zon op de glazen kassen in Almeria zag. Dus we zouden verder gaan.
Dag 240.....(dinsdag 27 septermber)
Kort na middernacht werden de defensas gereed gemaakt om aan te meren. We waren bijna in de haven van Garrucha aangekomen. Na een korte nachtrust de dag gestart voor onderhoud.
Laat op de avonnd was kapitein Gudi aan boord gekomen. Hij zou de kapitein zijn tijdens het filmen op zee.
Dag 241.....(woensdag 28 september)
De dag van de filmopnames (rodaje) met de Duitse regiseur Eike??. Men was verteld dat Eike uit Munchen afkomstig was maar op zijn visitekaartjte zag ik dat het hoofdkantoor van het filmgezelschap in Berlijn gevestigd is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Eike Schmitz was een gedestingeerde heer met typiche regiseurs/filmster hoed. Die hij alleen afdeed om de pinzote te bewegen. In het begin hoefde hij niet zo nodig het schip te besturen....maar toen ik hem aanraadde om 1 keer in je leven het gevoel moet ervaren om zo`n machtig te manouveren....zag je hem met volle teugen genieten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Assistent heette Lenny
Americo Vespuci heette Miguel ? (Uit Venetie)
De maat van Americo heette Massimo. (Uit Venetie)
De film/documentaire zou gaan over Americo Vespuci en zou me mijn eerste filmrol als figurant bezorgen. In het ruim was de filmcrew bezig met het aankleden van de hoofdrolspelers. Plotseling viel mijn oog op een helm die opvallend leek op de helm op het schilderij in mijn huiskamer. Dat schilderij heette "de man met de helm" en is van Rembrandt van Rijn. Jaren geleden heb ik dat kunstwerk gekocht tijdens een vakantie in Phuket in Thailand.
Dag 242....(donderdag 29 september)
Onderhouds werkzaamheden.
Schilderen van de falan (de scheepslamp)
Nagenieten van de indrukken van de filmshooting.
(Foto: Martin Cuijpers)
Barbeque aan boord gehad. Dat betekent voor mij honger lijden. Als ik de rest het half rauwe vlees zie verorberen.....heb ik geen trek meer.
Na een paar pilsjes leek het me verstandiger om het nachtleven van Garrucha te gaan verkennen. Dat was de tweede domper. Net zoals in veel andere toeristenplaatsjes was het buiten het seizoen totaal uitgestorven.
Bij de terugkomst werd ik verwelkomd door de boeg van de Nao Victoria die door het nachtelijk schijnen van de maan een beetje op een gezicht leek. Met twee ogen en neus. De ogen keken me aan alsof ze wilden zeggen: "Wat komt die rare snuiter hier nog zo laat doen.?
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 243.....(vrijdag 30 september)
In een restaurant aan mijn Blogger gewerkt onder het genot van een pilsje en een lekkere tapa.
In de ingang stond een aquarium met enkele kreeften. Met een blauw elastiek vastgebonden poten wachten ze op het tijdstip dat ze levend gekookt gaan worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 244....(zaterdag 1 oktober)
Wederom "rodaje" oftewel filmshooting. Nu met een Engelse filmcrew. Ik kwam Crispa? tegen die ook in Sevilla gefilmd heeft. Zij herinnerde mij gelijk en het was een leuke nieuwe ontmoeting.
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze film/documentaire ging over de Spaanse conquistadores.....oftewel veroveraars. In vroegere expedities werden verglzeld met een geestelijke die de veroverde volkeren tot het christendom ging bekeren.
Met in 1 hand de bijbel.....en met de andere hand een houten kruis.
Als dat nodig was werd geen geweld geschuwd . Of je werd christen.... of je werd in de pan gehakt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Een vroegere sextant. (of een copie daarvan)
(Foto: Martin Cuijpers)
In mijn tweede filmrol was ik matroos.....
(Foto: Martin Cuijpers)
....en daarna zou ik Pizarro gaan spelen....Naast Columbus en Cortez.
(Foto: Martin Cuijpers)
....maar door tijdsgebrek werd dit hoofstuk gecancelled.
Alhoewel dit niet geschiedenisgetrouw was....speelden deze keer ook vrouwen mee.
(Foto: Martin Cuijpers)
Hier zien we Inma met een andere vrouwlijke filmster.
Dag 245.....(zondag 2 oktober)
Juancho had weer iets anders gevangen. Deze keer was een inktvis in de val gelopen. Het was nog een hele toer om het beestje vanaf het schip te sturen.
(Foto: Martin Cuijpers)
zafarancho.
Met bestemming Ibiza.
Dag 246.....(maandag 3 oktober)
Goodbey Garrucha....
(Foto: Martin Cuijpers)
Aan boord was een nieuw bemanningslid, Felix genaamd, die zichzelf omschreef als een nerd.
Iedere navigatie was eerder al deze maanden een verrassing en ik schikte me in de guardias en zag wel wanneer we zouden aankomen. Maar nu had Felix met zijn tabellen en sextant nauwkeurig de aankomsttijd berekend en de positie. Op de minuten genauw. We zouden 30 uur gaan navigeren.
In een boekje had Mirzam tekeningen gemaakt van verschillende knopen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Sommige vissen hebben geluk en worden teruggegooid. Andere hebben pech en belanden in de pan voor het avondeten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Prachtig landschap onderweg. Met grotten als op een schateiland.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 247....(dinsdag 4 oktober)
Aankomst in Ibiza.
(Foto: Martin Cuijpers)
Bij het binnenvaren van de haven zag ik de Pascual Flores al aan de kade aangemeerd liggen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 248.....(woensdag 5 oktober)
Al vroeg in de donkere avond was het gedreun te horen van een discotheek aan de overkant. Alsof ze ons wilden lokken om het party eiland te ontdekken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 249.....(donderdag 6 oktober)
In de oude binnenstad kwam ik een snoepwinkel tegen met piraten atributen. En Jack Sparrow ontbrak ook niet.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de rots bij de haven van Ibiza ligt een vesting met een rij kannonnen. Een toeristische trekpleister bij uitstek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ibiza heeft een rijke geschiedenis. Er zijn Fenische nederzettingen geweest. Daarna kwamen de Assyriërs....gevolgd door de Romeinen. Op onderstaande foto zijn Romeinse beelden te bespeuren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook de Arabische Moren hebben hun stempel nagelaten op het eiland....te weten van 902 tot 1235.
Tot uiteindelijk besloten werd dat Ibiza tot de Balearen hoort en daarmee tot het Spaanse Koninkrijk. en dat is tot vandaag de dag nog steeds.
Dag 250.....(vrijdag 7 oktober)
(Foto: Martin Cuijpers)
Uiteraard kon ik het niet nalaten om het snoepwinkeltje met het beeld van Jack Sparrow opnieuw te bezoeken....en om een foto te maken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Als piraat gewerkt en met verschillende Nederlanders gesproken.
Dag 251.....(zaterdag 8 oktober)
Als piraat.
Hondjes van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 252....(zondag 9 oktober)
Vrije dag.
Dag 253.....(maandag 10 oktober)
Vrije dag en heb van de gelegenheid gebuik gemaakt om het geboortehuis van Columbus te bezoeken.
Volgens mij is het maar 1 keer in een huis geboren te worden.....maar Columbus zou geboren zijn in Ibiza en Genua.
(Foto: Martin Cuijpers)
Er wordt beweerd dat Columbus zich schaamde voor zijn Joodse afkomst. En voor het feit dat hij als piraat in een zeeslag tegen de Spaanse koning gevochten heeft. En feit is wel dat de Joden in de 15de en 16de eeuw in Spanje vervolgd werden en dat hen op allerlei manierwn het leven zuur gemaakt werd. Net als de christenen in de Romeinse leefden de vervolgden deels onder de grond en hiervoor talrijke tunnels gemaakt. Eén van deze tunnels zie je onder het kleine altaar op de onderstaande foto....
(Foto: Martin Cuipers)
Tussen het jaar 800 en 1500 hebben de Christenen, Moren en Joden vreedzaam geleefd in een welvaardrijke samenleving todat de Spaanse koningen iedereen tot het christendom dwong.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 254.....(dinsdag 11 oktober)
Als piraat gewerkt.
Dag 255.....(woensdag 12 oktober)
Als piraat gewerkt.
Dag 256.....(donderdag 13 okotober)
vrije dag. Ik wist niet dat piraten blokfluit speelden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Nieuwe sokken gekocht en naar de wasserij geweest.
Dag 257.....(vrijdag 14 oktober)
Meestal meeren we aan in havens aan terwijl er aktiviteiten plaats vinden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze keer is een rally georganiseerd. De deelnemende bolides....opgefakelteerd met de meest in het oog opvallende kleuren.... zijn geparkeerd langs de schepen. Eén voor eén komen de blitse bakken te voorschijn.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 258.....(zaterdag 15 oktober)
(Foto: Martin Cuijpers)
Magelhaen en Pigafetta hebben zo goed als mogelijk de nieuw ontdekte werelden in kaart gebracht.
Omdat deze kaarten bijna net zo kostbaar waren als de specerijën waarvoor Magelhaen deze 3 jaar durende expeditie begonnen was....werden ze bewaard en bewaakt in de hut van de kapitein. Niemand van de bemanning mocht deze ruimte betreden. En de trappen naar boven naar deze hut waren zo eng geconstueerd dat men er alleen bijna zijlings over kon lopen. Men was als de dood voor het feit dat de kaarten gecopieerd of gestolen werden.
Dag 259.....(zondag 16 oktober)
Zafarancho om 18.00 uur.
Met bestemming Mahon in Menorca. Een navigatie van 2 dagen.
Goodbey Ibiza.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 260.....(maandag 17 oktober)
Er moest weer zo hoognodig gevist worden. Deze keer was een prachtige "rosada" de pineut.
De schittereende kleuren zag je wegebben uit het stervende beestje.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vogels horen in de lucht.....
Vissen horen in de zee....
Laat op de avond in het donker vaarden we Mahon binnen. Omdat ik in de war was met de dagen verraste het me dat ik wakker gemaakt werd voor de maniobras aan de defensas. Gelukkig....want ik keek tegenop voor een nieuwe nacht. Om verschillende redenen ben ik gaan twijfelen of ik nog verder wil gaan met mijn missie. Misschien is het beter om terug te gaan naar mijn berg in Malaga om me fulltime te wijden aan mijn Tattoo project voor het goede doel.
Dag 261.....(dinsdag 18 oktober)
Allemaal gewerkt. Ben maar wat gaan schilderen.
Na 22 uur het ccentrum ingegaan van Mahon. Het was jammer dat op de dinsdagen meestal niet veel te belven valt. In de restaurantjes en de kroegen stonden de stoelen en krukken met de poten omhoog al op de tafels en was het personeel ijverig aan het poetsen. Om gereed te staan voor de volgende dag.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 262.....(woensdag 19 okotober)
Vrije dag.
Uit verveling het centrum van Mahon bezocht. De zoveelste nieuwe plaats. Met nieuwe standbeelden en gedenk monumenten.....maar eigenlijk allemaal hetzelfde.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 263.....(donderdag 20 oktober)
Voor Aaron gewerkt.
Op een gegeven moment hingen Felix en ik op de reling en plotseling zei Felix: "Volgens mij berekeningen kan de Galeon Andalucia ieder moment de haven van Mahon binnen lopen.
(Foto: Martin Cuijpers)
En woorwaar:....enkele seconden later doemde de Galeon op. Zo weinig ik over schepen en navigeren weet....zo veel weet Felix.
(Foto: Martin Cuijpers)
Manolo en Miguel stuurden met een rubberboot tegen de boegspriet om de Galeon te laten draaien. Op deze foto is duidelijk te zien hoe groot de Galeon is vergeleken met de dingie. Toch kan de dingie het tikje geven om de draai (acceleritis) te halveren.
S´avonds met de verlichting geeft de Nao Victoria een mysteriche gloed....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 264.....(vrijdag 21 oktober)
Op deze oude kaart is duidelijk te zien dat in de tijd van Magelhaen het gedeelte onder Brazilië nog ontdekt moest worden. Het was voor hun een volkomen onbekende wereld.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 265.....(zaterdag 22 oktober)
We zagen de Sea Cloud Spirit vertrekken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Hondje van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
De lunch genoten op de Galeon Andalucia en mijn oude vriend het skelet begroet.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na 23.00 uur weer het centrum verkend.
Mahon by night....met op de achtetgrond de Pascual Flores en rechts in het donker de Nao Victoria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Er was geen hond te bekennen.....wel een koe.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het arme beestje was tentoongesteld voor de kerk....en keek me met angstige ogen aan.
Net of hij wilde zeggen: "Och....daar hebben we die ook nog....! Het moet niet gekker worden."
Gelukkig was de koe van een uitstervend ras en hoefde dus geen angst te hebben om te belanden op een bord in een of ander restaurant.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 266.....( zondag 23 oktober)
Dag 267.....(maandag 24 oktober)
Dag van mantenaiento voor iedereen.
Zafarancho naar Valencia en vertrek om 21.00 uur.
Gudi als kapitein....want Manolo is vertrokken naar de Verenigde Staten.
Dag 268.....(dinsdag 25 oktober)
Op 1 dag werden in totaal 16 vissen gevangen. Eën "Pez dorado" die erg in de winkel erg duur is....en een hoop tonijnen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vissen kunnen meer bloeden als je denkt. In de zwarte plastic emmer stond in een mum van tijd een laagje bloed.
(Foto: Martin Cuijpers)
De vissen weten niet wat hun gebeurt.....zo zwem je vrolijk rond in de oneindige zee....en zo beland je...in transparante folie verpakt...in de vriezer.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 269.....(woensdag 26 oktober)
(Foto: Martin Cuijpers)
Aankomst in Valencia en als afsluitinng van een goede traversia een barbeque op de Galeon gehad.
Net als de vorige keer kun je snachts niet slapen door het gedreun van de muziek van de naastgelegen horecagelegenheden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 270.....(donderdag 27 oktober)
Vrije dag....Valencia in gegaan.
Met bus 19.
(Foto: Martin Cuijpers)
Bus 19 gaat naar Estacio Nord (Station Noord) maar ligt eigenlijk in het zuidelijke gedeelte van het centrum.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 271.....(vrijdag 28 oktober)
Vrije dag.....opnieuw Valencia ingegaan. In Ibiza had ik voor Aaron twee dagen gewerkt zodat ik deze week in Valencia extra vrije dagen heb.
(Foto: Martin Cuijpers)
In een bar deze piraten-poster tegen gekomen. Vooral de linker onderkant was erg mooi gedetailleerd weergegeven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Voor speciale verandering mezelf getrakteerd op een menu del dia op een zonnig terrasje.
(Foto: Martin Cuijpers)
Normalerwijze eet ik aan boord.....doch na 8 maanden wordt het een beetje eentonig. En is het eten meestal niet erg warm.
In Spanje staan enorme ficus-bomen waarbij onze Nederlandse ficussen in het niet vallen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op 1 van de bewolkte dagen nog snel een foto gemaakt van de plaza de toros en het station.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook hier kom je piramide-achtige bouwwerken tegen....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 272.....(zaterdag 29 oktober)
Hondje van de dag....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 273.....(zondag 30 oktober)
Dit weekend staat in teken van Halloween op de boot.
Ik ben benieuwd hoe dat gaat uitpakken
....Tot nu toe heb ik alleen de poster gezien.
(Foto: Martin Cuijpers)
Afwachten tot maandag....de eigenlijke Halloween dag.
In het centrum van Valencia waren veel mensen verkleed en waren geschminkt met de meest opvallende kleuren.
De architectuur in Valencia kent vele kunststromingen. Met veel Jugendstil en Art Deco.
(Foto: Martin Cuijpers)
En net als in vele grote metropolina zijn de oude gebouwen besmeurd met graffiti. Vooral de naast liggende straten tonen een verslonste indruk.
Dag 274.....(maandag 31 oktober)
Halloween....
(Foto: Free picture Vecteezy)
Na de Halloween-vertoningen ...
Dag 275.....(dinsdag 1 oktober)
Navigatie naar Arenys de Mar
Eigenlijk is er op de zee weinig te zien. Alleen de weerelementen....af en toe een ander schip....en af een toe een booreiland.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 276.....(woensdag 2 oktober)
Aankomst in Arenys de Mar
De afgelopen weken is er zoveel vis gevangen dat het grootste gedeelte in de container verdwijnt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zonde van de mooie vissen. Ze hadden beter in de zee blijven zwemmen.
Dag 277......(donderdag 3 oktober)
Allemaal gewerkt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 278.....(vrijdag 4 oktober)
Werkdag als piraat.
Hondjes van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 279.....(zaterdag 5 oktober)
Dip dag.
Dag 280....(zondag 6 okotber)
Vrije dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 281.....(maandag 7 oktober)
Zouden om 11.00 uur vertrekken naar Badelona maar om de een of andere onduidelijke reden kregen we geen toestemming van de haven autoriteiten. Heel de tijd zitten wachten totdat eindelijk rond 17.00 uur groen sein werd gegeven. Gelukkig was het maar een korte traversie van ongeveer 5 uren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Onderweg werden ingehaald door de Galeon.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Totdat de rode lichten van de elektriciteits centrale van Badalona in de donkere nacht priemden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 282.....(dinsdag 8 okotober)
Onderhoud
Dag 283.....(woensdag 9 oktober)
Badalona is compleet uitgestorven. Ik geloof dat er vandaag 12 tickets verkocht zijn om de 3 schepen te bezoeken.
Dag 284.....(donderdag 10 oktober)
Heb eerder geschreven dat ik terug naar huis ga zodra ik een walvis in het echt gezien heb.....welnu vandaag was zo saai dat ik inderdaad hoop vlug een walvis te zien.
Dag 285.....(vrijdag 11 oktober)
Wat een saaie boel.....
Dag 286.....(zaterdag 12 oktober)
Uit pure verveling een standbeeldje gaan bezoeken van een aap met een fles drank in zijn hand.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het schijnt de aap te zijn die als mascatte geldt voor de naastgelegen fabriek waar anis gemaakt wordt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zoals gewoonlijk was ik te laat om de destileria te bezoeken ....het was zaterdag.
(Foto: free picture Wikimedia Commons)
Het alcoholpercentage van de anis is 35 graden.
Wie is de grootste aap....?
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen ik in Andalucia woonde kwam ik de flessen met anis met het rode etiket regelmatig in de bars en restaurants tegen. En op de zeldzame koude winterdagen in Andalucia mocht ik graag aan de sterk alcoholische versnapering nippen.
(Martin Cuijpers)
Jaaaa....en als je dan over anis schrijft....dan moet je er natuurlijk ook eentje bestellen.....
bij deze:....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 287.....(zondag 13 oktober)
Werkdag.....
Op de webside van de foundation verscheen de traversie van Barcelona naar Saint Raphael.
(Foto: Martin Cuijpers)
Doch de data zouden veranderd worllden doordat de weersverwachtingen storm voorspelden.
Dag 288.....(maandag 14 oktober)
Heel korte oversteek van Badalona naar Barcelona.
Entering the port of Barcelona....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 289.....(dinsdag 15 november)
Werkdag met mantemiento.
Bezoek gebracht aan het zusterschip van de Pascual Flores....de Santa Eulalia
(Foto Martin Cuijpers)
De Santa Eulalia ligt permanent in de haven van Barcelona doch is operationeel om te zeilen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het stuurwiel beweegt de touwen die het roer bewegen. Aan de onderkant zijn de touwen duidelijk zichtbaar.
Een ander detail....de masten zijn van hout.
(Foto: Martin Cuijpers)
Anders dan op de Nao Victoria. Toen in 1991 de Nao Victoria gebouwd was....waren de masten ook van hout. Doch deze houten masten neigden nogal snel te breken en zijn daardoor vervangen door ijzeren masten.
Gelijk naar ons bezoek kwam het broertje-schip de Pascual Flores terug van een 3 uur durende excursie.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met Cayetano op het puntje van de boegspriet.
Dag 290.....(woensdag 16 november)
Het hondje van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 291.....(donderdag 17 november)
Zo´n 40 jaar geleden heb ik al eens de Sagrada Familia bezocht....doch niet de binnenkant bekeken omdat ik dat te duur vond. Maar ik nu toch opnieuw in Barcelona ben....heb ik van de gelegenheid gemaakt. Al in de verte zag je de torens in de steigers staan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het lijkt een beetje op mijn thuis.....daar is ook niks af.
Het opschrift "City Tour" op deze dubbeldekker deed me aan mijn verblijf in Toronto denken.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Een hoeveelheid van details......iedere keer zie je nieuwe dingen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Heel mijn leven ben ik eigenlijk een zuinige pin geweest....maar deze kans liet ik me niet ontglippen.
(Foto: Martin Cuijpers)
En Wow.....mijn eerste indruk was dat het bouwwerk van binnen masaal was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Geheel overdonderd nam ik de tijd om alles in me op te nemen.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Free SVG)
De stijl van Gaudi is modernisme. In 1882 is de architect Francesc dePaula y Villar met de bouw van de Sagradra Familia maar al na een jaar werd het project overgenomen door Gaudi.
Gaudi transformeerde het project door de gotiek te combineren met zijn gehele eigen stijl van art nouveau.
Alleen al de lichtinval kan men een toverkunst van achitectuur noemen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zijn inspiratie eindigde toen Gaudi in 1926 aangereden werd door een tram.
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen ik bij het afscheid over mijn schouder terug keek naar het kunstwerk bedacht ik me: " Verdorie .....het lijkt wel of de zon met de basiliek speelt.....!"
Het was een donkere dag....maar de kerk trok zich daar niet veel van aan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook Gaudi had een passie voor ridders.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Onderweg zomaar een prachtige zilverkleurige deurklopper....
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de terugweg naar de Nao Victoria kwam een gebouw tegen dat zonder twijfel door Gaudi ontworpen is.....
(Foto: Martin Cuijpers)
In het schijnsel van de lampen deed het me filoseferen over de glorie van het begin van de vorige eeuw.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 292.....(vrijdag 18 oktober)
Wilde het park Güell bezoeken maar de GPS op mijn mobiel werkte niet.....dus ik terug naar de boot gelopen en toen ik het probleem opgelost had en was het te laat.
(Foto: free picture Flickr)
Columbus wees nog naar de goede richting....doch daar had ik ook niet veel aan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dus in plaats daarvan ben ik naar het Palacio Montjuic gelopen. En onderweg even binnengewipt in de Mercat St Josep La Boqueria om te checken of ze nog steeds de uitgebeende koppen van geiten verkochten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zo´n 40 jaar geleden had ik een foto gemaakt van geitenkoppen en de slager tierde naar mij dat ik moest stoppen met het maken van fotos. Als ik weer thuis ben...zal ik deze oude foto invoegen in deze Blogger.
(Foto.........)
Mijn eerste indruk was dat de markt véél moderner en hygienischer was geworden. Ik zag nergens geitenkoppen. Wel een paar varkenskoppen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook in Spanje is de warenwet ook behoorlijk geevolueerd. Als was netsjes achter glas uitgestald en voorzien van een prijskaartje.
(Foto: Martin Cuijpers)
En wat denk je.....toen ik het bijna opgegeven had...kwam ik de geitenkoppen tegen.
(Foto: Martin Cuijpers)
En deze hadden dezelfde paniekblikken in de ogen als de geiten van 40 jaar geleden.
Na een fikse wandeling het Palacio Montjuic bezichtigd. Bij de trappen was het geinig te zien dat het oude met het oude verenigd is. De trappen van keramische tegels in contrast tegen de moderne roltrappen.
(Foto: Martin Cuijpers)
In het palacio is een museum gevestigd......
(Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Ongetwijfeld zijn de fonteinen prachtig als er water in staat....maar zonder water is er geen bal aan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het hoogste punt biedt echter wel een mooi panaroma uitzicht over Barcelons met zijn 1,6 miljoen inwoners.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de terugweg zag ik achter het raam van het scheepvaartmuseum een maqette van de Nao Victoria. Raar dat Nao in het Catalaans Nau is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tevens zag ik een copie van een schip dat me veel meer aansprak...
Dit schip deed me meer denken aan de Eenhoorn uir de Kuifje-boeken.
Om in de sfeer van de piratenwereld te blijven heb ik vandaag een nieuwe ring gekocht. Deze keer een goudkleurige....
(Foto: Martin Cuijpers)
Het was opvallend dat er op de Ramblas niet meer zoveel levende standbeelden te zien waren.
Net als deze fraai uitgedoste Don Quichotte inclusief lans en paard.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Een middeleeuwse toren met muren.....vlakbij de Ramblas.
Overdag......
( Foto: Martin Cuijpers)
En s´avonds.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 293.....(zaterdag 19 oktober)
Werkdag
De kerstman is vroeg dit jaar.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 294.....(zondag 20 oktober)
Werkdag
Dag 295.....(maandag 21 oktober)
Foto gemaakt van een reclame zuil met Brat Pitt die koffie aan het drinken is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vandaag zouden wij vertrokken zijn naar Saint Raphael maar doordat er hevige strom voorspeld is....zijn de plannen veranderd en gaan we waarschijnlijk donderdag. Naar Saint Raphael is het zo´n 3 a 4 dagen zeilen.
Boven het standbeeld van Columbus pakten de wolken zich samen. De stilte voor de storm.
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal in de kustplaatsen vind je verwijzingen naar de Spaanse historische schepen zoals de Santa Maria en de Nao Victoria. Zoals in dit restaurant in de buurt van de Ramblas.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 296.....( dinsdag 22 november)
Kaart van de eerste reis rond de wereld....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 297....(woensdag 23 november)
Gewerkt als piraat
Op de Nao Victoria wordt het verhaal verteld over Magelhaen en Elcano verteld....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Martin Cuijpers)
Dag 298..... (donderdag 24 november)
Een ketting met op parels lijkende stenen gekocht. Om het geheel als piraat te completeren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het is opvallend dat in veel plaatsen tijdens deze reis raden van advontuur staan of gebouwd worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 299.....(vrijdag 25 november)
Dag 300.....(zaterdag 26 november)
Romeinse beelden op het dak van een gebouw aan de Ramblas....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 301.....(zondag 27 november)
Naast het schip heeft en artiest een tekening van een arend gemaakt met krijt.
De arend lijkt veel op de arend in het artikel Ben Affleck in mijn Blogger tattoodonor.com
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 302.....(maandag 28 november)
Saaie dag ....mantemiento
In afwachting van vertrek naar Saint Raphael.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 303.....(dinsdag 29 november)
Een nog véél saaiere dag. Nog steeds in afwachting van het vertrek naar Saint Raphael.
De ratten liggen dood boven op het eten....hahahaha.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 304.....(woensdag 30 november)
Onheilsbericht: De bestemming Saint Raphael is geannuleerd
(Foto: .....)
In plaats daarvan gaan we naar Port Vendres tegen de Franse Pyreneeën.
Dag 305.....(donderdag 1 december)
Goodbey Barcelona....
(Foto: Martin Cuijpers)
....... op weg naar Port Vendres in Frankrijk)
Dag 306.....(vrijdag 2 december)
We zijn gearriveerd in Port Vendres. Wel....ik heb nog nooit zo´n uitgestorven gat gezien. Het lijkt dat de inwoners daar alleen wonen om met hun auto iedere morgen naar hun werk te gaan. Om later op de dag naar huis te komen. Vroeger ze we vaak over zo´n plaatsjes: "Het is zo uitgestorven dat ze s´nachts huizen dichtplakken met krantenpapier."
(Foto: Free Stock Photo...Public Domains)
In een plaats als deze wil ik nogeens begraven worden.
Eén ding wil ik wel opmerken...de mensen die ik hier gesproken heb ....zijn uiterst vriendelijk.
Laat op de avond zagen we een groot vrachtschip de haven verlaten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Gewerkt met Felix. Wij hebben samen door personeelstekort heel de dag het hele schip moeten bestieren...inclusief de stand met de handelswaar. Een bijna onmogelijke taak...maar we hebben het geschaft. Onverantwoordelijk.
(Foto: Martin Cuijpers)
Alles aan boord is zwart.....zwart als pek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 307.....(zaterdag 3 december)
Vrije dag.
De Nao op een donkere zaterdagavond. Alles is compleet uitgestorven in Port Vendres.
(Foto:Martin Cuijpers)
Op deze foto lijkt het dat de boot overhelt.
Dag 308.....(zondag 4 december)
Vrije dag.
,
Dag 309.....(maandag 5 december)
Op weg naar Sete
Dag 310.....(dinsdag 6 december)
Het is zo koud in Sete dat er zelfs pinguins gesignaleerd zijn....
(Foto: Martin Cuijpers)
Het betreft een kleine soort pinguin....
(Foto: Martin Cuijpers)
Het moet niet gekker worden....loopt er ook nog een echte wolf rond.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 311.....(woensdag 7 december)
(Onverwachts bezoek gehad en gelijk 3 dagen vakantie opgenomen.)
Dag 312.....(donderdag 8 december)
Vakantie
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 313.....(vrijdag 9 december)
Vakantie
Dag 314.....(zaterdag 10 december)
Vakantie
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 315....(zondag 11 december)
Werkdag.....de volgende dagen zijn werkdagen om mijn vakantiedagen in te halen....dus eigenlijk was het helemaal geen vakantie. Vakantie is bedoeld om uit te rusten. Maar als je daarna dubbel zo veel moet werken...is het relax-effect compleet weg.
Dag 316....(maandag 12 december)
Werkdag. Erg koud....-3 graden.
Boot bezocht van een bekende filmster.
Dag 317.....(dinsdag 13 december)
Werkdag.
Dag 318.....(woensdag 14 december)
Werkdag
Voor de overtocht naar Malaga was een oude bekende gevraagd om mee te varen.
Kini van de Santa Maria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het eerste wat hij me vroeg was: "Heb je nog de laatste tijd beter Spaans geleerd...?
Dag 319.....(donderdag 15 december)
Eindelijk na lang wachten zaffaracho met bestemming Malaga.
Het regende pijpenstelen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 320.....(vrijdag 16 december)
Navigatie.
Heb de guardia van 12.00 uur tot 16.00 uur en van 24.00 tot 04.00 uur.
Regelmatig moeten we de altique leegpompen doordat tijdens het varen continue zeewater in het schip binnendringt. De machinekamer is een gevaarlijke ruimte en het oppassen geblazen voor de gloeiendhete...met folie verpakte...buizen.
(Foto: Martin Cuijpers)
......had er een lelijke brandwond op haar onderarm aan overgehouden toen ze tegen zo´n buis was gelopen.
Dag 321.....(zaterdag 17 december)
Navigatie
De kompas is s´nachts verlicht.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 322.....(zondag 18 december)
Navigatie.
Net voor het scheiden van de markt heeft de kapitein een grote tonijn gevangen.
Nadat de vis vakkundig in stukken gesneden is en in transparente folie verpakt in de vriezer verdween....bleef alleen de kop met de starende ogen over.
(Foto: Martin Cuijpers)
De ogen in de vissekop keken me aan of ze me wilden vragen: "Was dit nou echt nodig geweest...jongens.?
Door zoveel dagen te hebben genavigeerd merk ik dat ik langzamerhand toch wel een ietwat slaaptekort gekregen heb.
Dag 323.....(maandag 19 december)
S`avonds om 19.00 uur in het donker in Malaga gearriveerd.
VAKANTIE.......
Mijn piratenpistolen liggen werkeloos op het dressoir in de huiskamer.
Wat al die maanden op zee mijn visitekaartje is geweest.....ligt nu uitdrukkingsloos in de salon.
Wat al die maanden vermaak geschonken heeft aan de bezoekers van de schepen ligt nu levensloos thuis.
(Foto: Martin Cuijpers)
By the way.....my new email adress is
tattoodonor@gmail.com
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Reacties
Een reactie posten